Przejdź do zawartości

20 Dywizja Polowa Luftwaffe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
20 Dywizja Polowa Luftwaffe
20. Dywizja Szturmowa Luftwaffe
20 Luftwaffe Feld Division
20. Feld-Division (L)
20. Luftwaffen-Sturm-Division
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

8 marca 1943

Rozformowanie

3 stycznia 1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Luftwaffe

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

20 Dywizja Polowa Luftwaffe (niem. 20 Luftwaffe Feld Division) – utworzona została na terenie Niemiec 8 marca 1943 r. W listopadzie 1943 roku przemianowano ją (jak wszystkie dywizje polowe Luftwaffe) na 20 Feld Division (L) i przydzielono do wojsk lądowych[1]. 1 czerwca 1943 r. kolejny raz zmieniono nazwę dywizji na 20 Dywizję Szturmową Luftwaffe (20. Luftwaffen-Sturm-Division)[2].

Szlak bojowy[edytuj | edytuj kod]

Dwa tygodnie po sformowaniu dywizję przeniesiono do Aalborga w Danii, gdzie została wzmocniona wchłaniając 23 pułk lotniczy i pomniejsze jednostki. W czerwcu 1944 znalazła się we Włoszech i walczyła pod Orvieto i Livorno ponosząc przy tym ciężkie straty. Ocalałych żołnierzy zdziesiątkowanej dywizji przydzielono do innych jednostek a ją rozwiązano 3 stycznia 1945 r[3].

Struktura organizacyjna dywizji[edytuj | edytuj kod]

Skład bojowy dywizji (1943)[4]:

  • 39 pułk strzelców Luftwaffe
  • 40 pułk strzelców Luftwaffe
  • 20 polowy pułk artylerii Luftwaffe
  • 20 polowy batalion cyklistów Luftwaffe
  • 20 polowy batalion przeciwpancerny Luftwaffe
  • 20 polowy batalion inżynieryjny Luftwaffe
  • 20 polowa kompania łączności Luftwaffe
  • 20 polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe Luftwaffe

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • Generalleutnant Wolfgang Erdmann (od 1 kwietnia 1943),
  • Oberst Hermann Vaue (od 5 kwietnia 1943),
  • Generalmajor Robert Fuchs (od sierpnia 1943),
  • Generalmajor Erich Fronhöfer (od 1 września 1943),
  • Generalmajor Wilhelm Crisolli (od 25 listopada 1943 do 12 września 1944, gdy został zabity przez partyzantów pod Modeną),
  • Oberst Völcker (od 12 września 1944),
  • ponownie Generalmajor Erich Fronhöfer (od września 1944 do końca)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]