2 złote 1813

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2 złote 1813
Ilustracja
Dane podstawowe
Emitent

Dowództwo Twierdzy Zamość

Nominał

2 złote

Rocznik

1813

Emisja
Mennica

Twierdza Zamość

Nakład

7830

Data emisji

22 listopada 1813

Data wycofania

25 listopada 1813

Projektant

Tomasz Hincz
Mikołaj Karkowski

Opis fizyczny
Masa

7,07–10,70 g

Średnica

28,6–30,0 mm

Materiał

srebro

Rant

gładki

2 złote 1813 – moneta dwuzłotowa bita w srebrze w 1813 r. w czasie oblężenia Zamościa przez wojska rosyjskie, w okresie Księstwa Warszawskiego. W polskiej numizmatyce określana jest czasami również jako moneta oblężnicza, a niekiedy jako moneta zastępcza[1].

Awers[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie umieszczono napis w czterech lub w trzech wierszach[1]:

MONETA
W
OBLEZENIU
ZAMOSCIA

lub

MONETA
W OBLEZENIU
ZAMOSCIA

Poniżej napisu, ale tylko na odmianie trzywierszowej, umieszczono rysunek bomby[1].

Rewers[edytuj | edytuj kod]

Na rewersie umieszczono cyfrę 2, pod nią napis „ZŁOTE”, poniżej rok 1813, elementy te otoczone zostały dwoma gałązkami skrzyżowanymi na dole, a dookoła otokowo napis „BOZE DOPOMOZ WIERNYM OYCZYZNIE”.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Dwuzłotówkę bito w srebrze, na krążkach przygotowanych w twierdzy Zamość z przetopu sreber kolegiackich, w kształcie zbliżonym do okręgu i średnicy 28,6 – 30 mm, masie 7,07– 10,7 grama z rantem gładkim[1].

Ze względu na ręczną metodę przygotywywania stempli istnieje wiele różnic rysunku monety. W niektórych opracowaniach całkowicie są one pominięte i jako odmiany uznaje się jedynie monety różniące się rysunkiem awersu, tzn. cztero- lub trzywierszowy napis „MONETA W OBLEZENIU ZAMOSCIA”, nazywane również odmianami bez bomby i z bombą, odpowiednio[1][2]. W innych opracowaniach[3], dla trzywierszowego awersu (z bombą), rozpoznano pięć odmian różniących się wielkością bomby i szczegółami na rewersie (wielkość i grubość liter lub cyf, odwrócenie litery D w napisie otokowym). Na podstawie obserwacji rynku kolekcjonerskiego, szczególnie katalogów aukcji stacjonarnych, między innymi Warszawskiego Centrum Numizmatycznego[4] i Antykwariatu Numizmatycznego Michała Niemczyka[5], można stwierdzić, że na przełomie XX i XXI w. w obrocie kolekcjonerskim funkcjonują następujące odmiany[6]:

  • napis na awersie w czterech wierszach (bez bomby), zwana czasami dwuzłotówką Hincza,
  • napis w trzech wierszach (z bombą),
  • napis w trzech wierszach (z bombą), w roku 1813 cyfra 3 oddalona od pozostałych,
  • napis w trzech wierszach (z bombą), odwrócone D w słowie „DOPOMOZ” napisu otokowego,
  • napis w trzech wierszach (z bombą), odwrócone N w słowie „WIERNYM” napisu otokowego.

Cała emisja dwuzłotówek wyniosła 7830 sztuk[1]. Stopień rzadkości poszczególnych odmian przedstawiono w tabeli[6]:

Odmiana Stopień rzadkości Liczba egzemplarzy Zdjęcie
2 złote 1813 napis czterowierszowy (bez bomby) R6 7–25
2 złote 1813 napis trzywierszowy R3 601–3000
2 złote 1813 napis trzywierszowy, oddalona cyfra 3 R3 601–3000
2 złote 1813 napis trzywierszowy, odwrócone D R3 601–3000
2 złote 1813 napis trzywierszowy, odwrócone N R3 601–3000

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 84-86.
  2. Edmund Kopicki, Ilustrowany skorowidz pieniędzy polskich i z Polską związanych, Warszawa: Polskie Towarzystwo Numizmatyczne Zarząd Główny, 1995, s. 367.
  3. Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 31.
  4. WCN :: Archiwum [online], wcn.pl [dostęp 2017-08-28].
  5. Archiwum Numizmatyczne, ceny monet, medali, banknotów i odznaczeń. Antykwariatu Numizmatycznego. Najdroższe monety – Niemczyk.pl [online], archiwum.niemczyk.pl [dostęp 2017-08-28] (ang.).
  6. a b Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [online], Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-08-28].