Aleksander Sokolik
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 czerwca 1855 |
Data śmierci |
11 października 1908 |
Miejsce pochówku |
cmentarz parafialny w Kampinosie |
Wyznanie | |
Kościół |
Aleksander Sokolik (ur. 11 czerwca 1855 w Wysokich, zm. 11 października 1908[1][2]) – polski duchowny katolicki, kanonik, pracownik Instytutu dla Głuchoniemych w Warszawie, proboszcz parafii w Kampinosie w latach 1894 – 1908, autor książek o tematyce religijnej oraz dotyczących hodowli pszczół[3][4].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1855 r. w Wysokich w guberni łomżyńskiej jako syn Grzegorza i Petronelli z Kolińskich[5].
Od 1879 r. pracował jako nauczyciel religii w Instytucie dla Głuchoniemych i Ociemniałych w Warszawie. W czerwcu 1894 r. został proboszczem parafii w Kampinosie, którą to funkcję pełnił aż do śmierci. Na przełomie XIX w XX w. zaczął on realizować tam plan budowy większego, neogotyckiego kościoła na miejscu dzisiaj stojącego.
Aleksander Sokolik zmarł 11 października 1908 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Kampinosie[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Archiwum Państwowe w Białymstoku, Oddział w Łomży, Raporty dotyczące przekazania 1000 rub. zmarłego księdza Aleksandra Sokolika parafii Kampinos pow. Sochaczew na rzecz mazowieckiego kościoła, 5/21/0/-/1947.
- ↑ Archiwa Państwowe w Warszawie, Oddział w Grodzisku Mazowieckim, 3207-00-00.
- ↑ Sokolik A., Ul ramowy warszawski i gospodarka w nim, Warszawa 1903.
- ↑ Sokolik Aleksander | Zapomniani [online] [dostęp 2024-03-07] (pol.).
- ↑ Archiwa Państwowe w Warszawie, Oddział w Grodzisku Mazowieckim, 3207-00-00.
- ↑ Sokolik Aleksander | Zapomniani [online] [dostęp 2024-03-07] (pol.).