Przejdź do zawartości

Alewtina Kołczina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alewtina Kołczina
Алевтина Колчина
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1930
Pawłowskij

Data i miejsce śmierci

1 marca 2022
Otepää

Klub

Dinamo Moskwa

Wzrost

162 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Innsbruck 1964 biegi narciarskie
(sztafeta 3 × 5 km)
srebro Cortina d’Ampezzo 1956 biegi narciarskie
(sztafeta 3 × 5 km)
brąz Innsbruck 1964 biegi narciarskie
(bieg na 5 km)
brąz Grenoble 1968 biegi narciarskie
(bieg na 5 km)
brąz Grenoble 1968 biegi narciarskie
(sztafeta 3 × 5 km)
Mistrzostwa świata
złoto Lahti 1958 bieg na 10 km
złoto Lahti 1958 sztafeta 3 × 5 km
złoto Zakopane 1962 bieg na 5 km
złoto Zakopane 1962 bieg na 10 km
złoto Zakopane 1962 sztafeta 3 × 5 km
złoto Oslo 1966 bieg na 5 km
złoto Oslo 1966 sztafeta 3 × 5 km
srebro Oslo 1966 bieg na 10 km
Inne nagrody
złoto Medal Holmenkollen
1963
Zakończenie kariery: 1970 r.
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Alewtina Pawłowna Kołczina, z domu Bakilina, ros. Алевтина Павловна Колчина (Бакилина) (ur. 11 listopada 1930 w Pawłowskim, zm. 1 marca 2022 w Otepää[1]) – rosyjska biegaczka narciarska reprezentująca Związek Radziecki, pięciokrotna medalistka olimpijska oraz ośmiokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Jest jedną z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii biegów narciarskich. Zdobyła pięć medali olimpijskich. Jej olimpijskim debiutem były igrzyska w Cortinie d’Ampezzo w 1956 roku. Wspólnie z Lubow Kozyriewą i Radią Jerosziną zdobyła srebrny medal w sztafecie 3 × 5 km. Zajęła także czwarte miejsce w biegu na 10 km stylem klasycznym przegrywając walkę o brązowy medal z Sonją Edström ze Szwecji. Na tym samym dystansie podczas igrzysk olimpijskich w Squaw Valley ponownie zajęła czwarte miejsce, tym razem w wale o trzecie miejsce ulegając swej rodaczce Radii Jeroszynej. Na igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku w 1964 r. zdobyła brązowy medal w biegu na 5 km, a wspólnie z Klawdią Bojarskich i Jewdokią Meksziło zdobyła złoty medal w sztafecie. Igrzyska olimpijskie w Grenoble były ostatnimi w jej karierze. Powtórzyła tam wynik z Innsbrucku w biegu na 5 km, a wraz z Ritą Aczkiną i Galiną Kułakową zdobyła kolejny brązowy medal, tym razem w sztafecie 3 × 5 km.

Zdobyła także osiem medali mistrzostw świata. W 1958 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Lahti. Razem z Jerosziną i Kozyriewą triumfowała w sztafecie, a indywidualnie była także na najlepsza w biegu na 10 km. W 1962 roku zdominowała kobiece konkurencje na mistrzostwach świata w Zakopanem. Zwyciężyła w biegach na 5 i 10 km oraz w sztafecie. Tym razem reprezentantki ZSRR pobiegły w składzie Lubow Baranowa, Marija Gusakowa i Alewtina Kołczina. Na mistrzostwach świata w Oslo Obroniła tytułu w biegu na 5 km oraz w sztafecie. W biegu na 10 km stylem klasycznym uległa jedynie Klawdi Bojarskich. Na kolejnych mistrzostwach już nie startowała.

Kołczina była także trzynastokrotnie mistrzynią Związku Radzieckiego: w biegu na 5 km w latach 1956, 1958, 1960, 1962 i 1963, w biegu na 10 km w latach 1959, 1962, 1963, 1964 i 1967 oraz w sztafecie 3x5 km w latach 1959, 1960 i 1963.

Jej mąż Paweł Kołczin również reprezentował ZSRR w biegach narciarskich. Ich syn Fiodor reprezentował ZSRR w kombinacji norweskiej.

W 1963 roku została nagrodzona medalem Holmenkollen wraz ze swoim mężem oraz dwojgiem Norwegów: narciarską alpejską Astrid Sandvik oraz skoczkiem narciarskim Torbjørnem Yggesethem.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
4. 28 stycznia 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo 10 km stylem klasycznym 38:11 +0:35 Lubow Kozyriewa
2. 1 lutego 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Sztafeta 3 × 5 km[2] 1:09:01 +0:27  Finlandia
4. 20 lutego 1960 Stany Zjednoczone Squaw Valley 10 km stylem klasycznym 39:46,6 +26,0 Marija Gusakowa
7. 1 lutego 1964 Austria Innsbruck 10 km stylem klasycznym 40:24,3 +1:01,9 Kławdija Bojarskich
3. 5 lutego 1964 Austria Innsbruck 5 km stylem klasycznym 17:50,5 +17,9 Kławdija Bojarskich
1. 7 lutego 1964 Austria Innsbruck Sztafeta 3 × 5 km[3] 59:20,2 - -
7. 9 lutego 1968 Francja Grenoble 10 km stylem klasycznym 36:46,5 +2:06,4 Szwecja Toini Gustafsson
3. 13 lutego 1968 Francja Grenoble 5 km stylem klasycznym 16:45,2 +6,4 Szwecja Toini Gustafsson
3. 16 lutego 1968 Francja Grenoble Sztafeta 3 × 5 km[4] 57:30,0 +43,6  Norwegia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
1. 5 marca 1958 Finlandia Lahti 10 km stylem klasycznym 44:49,0 - -
1. 7 marca 1958 Finlandia Lahti Sztafeta 3 × 5 km[5] 58:32,4 - -
1. 19 lutego 1962 Polska Zakopane 5 km stylem klasycznym 19:28,6 - -
1. 21 lutego 1962 Polska Zakopane 10 km stylem klasycznym 39:48,2 - -
1. 23 lutego 1962 Polska Zakopane Sztafeta 3 × 5 km[6] 58:08,9 - -
1. 23 lutego 1966 Norwegia Oslo 5 km stylem klasycznym 17:18,9 - -
2. 25 lutego 1966 Norwegia Oslo 10 km stylem klasycznym 36:25,5 +17,8 Kławdija Bojarskich
1. 27 lutego 1966 Norwegia Oslo Sztafeta 3 × 5 km[7] 56:04,2 - -

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Умерла олимпийская чемпионка по лыжным гонкам Алевтина Колчина (ros.)
  2. Skład drużyny: Lubow Kozyriewa, Alewtina Kołczina, Radja Jeroszyna
  3. Skład drużyny: Alewtina Kołczina, Jewdokia Meksziło, Kławdija Bojarskich
  4. Skład drużyny: Alewtina Kołczina, Rita Aczkina, Galina Kułakowa
  5. Skład drużyny: Radja Jeroszyna, Alewtina Kołczina, Lubow Kozyriewa
  6. Skład drużyny: Lubow Baranowa, Marija Gusakowa, Alewtina Kołczina
  7. Skład drużyny: Kławdija Bojarskich, Rita Aczkina, Alewtina Kołczina

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]