Przejdź do zawartości

Analiza przesunięć fazowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Analiza przesunięć fazowych – metoda analizy rozpraszania cząstek na cząstkach w mechanice kwantowej, oparta o wyznaczanie pełnego układu przesunięć fazowych z różnych wielkości mierzalnych, np. różniczkowych przekrojów czynnych opisujących rozkład kątowy rozpraszania, polaryzacji, korelacji spinowych. Układ wyznaczony dla wszystkich przesunięć mających znaczenie porównuje się z przesunięciami wyznaczonymi teoretycznie dla założonego kształtu potencjału oddziaływania między cząstkami. Układy o najlepszym dopasowaniu (potencjał fenomenologiczny) uważa się za najlepiej opisujące oddziaływania między cząstkami.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J.E. Bowcock, H. Burkhardt, Principles and problems of phase-shift analysis, „Reports on Progress in Physics”, 38 (9), 1975, s. 1099–1141, DOI10.1088/0034-4885/38/9/002 (ang.).
  • Jan Zienkowicz (red.), Encyklopedia techniki: energia jądrowa, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1970.