Anatolij Iwanow (pisarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatolij Iwanow
Анатолий Иванов
Ilustracja
Grób pisarza
Imię i nazwisko

Anatolij Stiepanowicz Iwanow
(Анатолий Степанович Иванов)

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1928
Szemonaicha, obwód wschodniokazachstański

Data i miejsce śmierci

31 maja 1999
Moskwa

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Alma Mater

Kazachski Uniwersytet Państwowy

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Państwowa ZSRR Nagroda Leninowskiego Komsomołu
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Cyryla i Metodego (1950-1991)

Anatolij Stiepanowicz Iwanow (ros. Анатолий Степанович Иванов, ur. 5 maja 1928 w Szemonaisze, zm. 31 maja 1999 w Moskwie) – radziecki pisarz i dziennikarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Wcześnie stracił ojca. Od 1948 pracował jako dziennikarz w lokalnej gazecie w Semipałatyńsku, w 1950 ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa Kazachskiego Uniwersytetu Państwowego im. Kirowa, później został redaktorem rejonowej gazecie w obwodzie nowosybirskim, następnie redaktorem wydawnictwa książkowego w Nowosybirsku. W latach 1951-1953 odbywał służbę wojskową w obwodzie amurskim, po demobilizacji w stopniu młodszego porucznika pracował w Nowosybirsku i we wsi Moszkowo, dokąd skierowano go do pracy dziennikarskiej. W 1956 opublikował swój pierwszy zbiór opowiadań, Ałkiny piesni. Później napisał powieści Powitiel (1958), Tieni isczezajut w połdień (1963) i dwutomową Wiecznyj Zow (t. 1 1970, t. 2 1976); ukazywały one konflikty społeczne i psychologiczne istniejące na syberyjskiej wsi. Jego twórczość charakteryzowała wyrazistość szkiców psychologicznych, prosty i nieskomplikowany język. Pod koniec lat 60. przeniósł się z Nowosybirska do Moskwy, gdzie został zastępcą redaktora naczelnego, a w 1972 redaktorem naczelnym pisma "Mołodaja Gwardija". Od 1958 był członkiem Związku Pisarzy ZSRR. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 11 kadencji. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]