Anisodactylus signatus
| Anisodactylus signatus | |||
| (Panzer, 1796) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj | |||
| Gatunek |
Anisodactylus (Pseudoanisodactylus) signatus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Anisodactylus (Pseudoanisodactylus) signatus – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny Harpalinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten został opisany w 1796 roku przez Georga Wolfganga Franza Panzera jako Carabus signatus[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz średniej wielkości[2], długości od 11 do 13,5 mm. Ciało czarne, błyszczące, niekiedy ze słabym zielonkawym zabarwieniem na pokrywach. Barwa czułków rudobrązowa lub nieco czarniawa[3], a nawet czarna[2]. Głaszczki rudobrązowe. Rudobrązowe łatki obecne na głowie pomiędzy oczami. Brzegi przedplecza czarne lub nieco rudawe, a pokryw żółtawobrązowe. Uda i golenie odnóży rudoczarne, nieco rude na końcach, a stopy rudobrązowe, czasem całe czarne[3]. Przedplecze silniej poprzeczne niż u A. hispanus czy A. binotatus, a jego kąty tylne zaokrąglone. Brak punktów grzbietowych za środkiem długości trzeciego międzyrzędu pokryw. Golenie przedniej pary odnóży o ostrodze wierzchołkowej pojedynczej[2].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek palearktyczny. W Europie wykazany został z Austrii, Białorusi, Belgii, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Danii[1], Finlandii[3], Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, byłej Jugosławii, Luksemburgu, Łotwy, Macedonii Północnej, Mołdawii, Niemiec, Polski, Portugalii, Rosji, w tym obwodu królewieckiego, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier i Włoch[1]. Z Azji podawany z Gruzji, Kazachstanu, Kirgistanu, Turkmenistanu, Uzbekistanu, Tadżykistanu, Mongolii, Chin, Korei Północnej, Korei Południowej i Japonii[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Anisodactylus signatus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2014-10-06].
- ↑ a b c Jürgen Trautner, Kartin Geigenmüller: Tiger Beetles, Ground Beetles. Ilustrated Key to the Cicindellidae and Carabidae of Europe. Josef Margraf, 1987, s. 309-311.
- ↑ a b c d A. Anichtchenko et alli: Anisodactylus signatus. [w:] Carabidae of the World [on-line]. 2007-2014. [dostęp 2014-10-06].