Anton von Leclair
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
filozof |
| Alma Mater |
Anton von Leclair (ur. 1848 w Weronie, zm. 1919) – austriacki filozof, przedstawiciel filozofii immanentnej[2][3][4][5]. Poddając krytyce jego poglądy filozoficzne, Włodzimierz Lenin w swej książce Materializm a empiriokrytycyzm nazwał go jednym z przywódców szkoły immanentnej i rzecznikiem fideizmu[6].
Prace[edytuj | edytuj kod]
- Der Realismus der modernen Naturwissenschaft im Lichte der von Berkeley und Kant angebahnten Erkenntniskritik, Praga 1879
- Zur monistischen Erkenntnistheorie (Przyczynek do monistycznej teorii poznania).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Leclair, Anton von, 1848-1919. Slovník českých knihovníků. [dostęp 2021-09-20]. (cz.).
- ↑ Bakradze 1964 ↓, s. 103.
- ↑ (ang.) Hasło „Immanent Philosophy” w Encyklopedii Britannica.
- ↑ Алексеев ↓.
- ↑ Krótki słownik filozoficzny 1955 ↓, s. 236.
- ↑ Włodzimierz Lenin: Przestrzeń i czas. W: Włodzimierz Lenin: Materializm a empiriokrytycyzm. Warszawa: Książka i Wiedza, 1984, s. 171.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Konstanty Bakradze: Filozofia immanentna. W: Konstanty Bakradze: Z dziejów filozofii współczesnej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964, s. 94–134. (pol.).
- С. Алексеев: Filozofia immanentna. W: Słownik encyklopedyczny Brockhausa i Efrona. (ros.).
- Immanentna szkoła w filozofii. W: Krótki słownik filozoficzny. Mark Rozental, Pawieł Judin (red.). Warszawa: Książka i Wiedza, 1955, s. 236–237. (pol.).