Antoni Turowski
Wygląd
Antoni Turowski (ur. 14 sierpnia 1896 w Grabowie pow. Szczuczyn, zm. 3 czerwca 1920 pod Antonówką na Podolu) – podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Hipolita i Karoliny z Wojciechowskich. Absolwent szkoły ludowej i kursów piekarniczych. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej[1].
W 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego z przydziałem do 3 szwadronu 9 pułku Ułanów Małopolskich. W jego szeregach walczył w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. Podczas walk z 1 Armią Konną Siemiona Budionnego poległ w walce pod Antonówką, gdy usiłował ratować rannego kolegę[1]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 4289)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Polak (red.) 1991 ↓, s. 154.
- ↑ Tatara 1929 ↓, s. 32.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Jan Tatara: Zarys historji wojennej 9-go pułku ułanów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Kategorie:
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Podoficerowie II Rzeczypospolitej
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej
- Uczestnicy wojny polsko-ukraińskiej (strona polska)
- Polscy piekarze
- Zmarli w 1920
- Urodzeni w 1896
- Żołnierze 9 Pułku Ułanów Małopolskich