Antonina Salamon

Antonina Salamon

Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1893 Warszawa
Data i miejsce śmierci	4 sierpnia 1971 Legionowo
Zawód, zajęcie	działaczka komunistyczna i społeczna
Odznaczenia

Antonina Salamon ps. „Habrowa” (ur. 16 stycznia 1893 w Warszawie, zm. 4 sierpnia 1971 w Legionowie) – polska działaczka komunistyczna i społeczna.

Życiorys

Urodziła się w rodzinie robotniczej, była pracownikiem niewykwalikowanym. Od maja 1942 należała do Polskiej Partii Robotniczej, w jej mieszkaniu w Legionowie odbywały się zebrania komórki PPR. Kolportowała prasę konspiracyjną, była łączniczką, ukrywała poszukiwanych członków PPR i Gwardii Ludowej. Po wyzwoleniu Legionowa z okupacji hitlerowskiej należała do organizatorów miejskiej rady narodowej i samorządu gminnego. Współorganizowała legionowski oddział Ligi Kobiet Polskich i Komitet Pomocy Społecznej, a także gminnych struktur Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”, przez wiele lat była członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Za aktywną działalność społeczną była wielokrotnie nagradzana i odznaczana m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką Grunwaldzką i Brązowym Krzyżem Zasługi.

Bibliografia

• „Warszawa Prawa Podmiejska 1942-1944, Z walk PPR, GL-AL”, praca zbiorowa redakcją Benona Dymka, Wyd. MON, Warszawa 1973, s. 840-841