Aquilonia (korporacja akademicka)

Polska Korporacja Akademicka Aquilonia
	; Herb Polskiej Korporacji Akademickiej Aquilonia
	Omnia Pro Patria!; (łac. Wszystko dla Ojczyzny!)
Państwo	Polska
Siedziba	ul.Woronicza 4/11; 02-640 Warszawa
Data założenia	9 marca 1915
Status	Stowarzyszenie rejestrowe
Prezes	Mikołaj Rewucki
Nr KRS	0000727953
Data rejestracji	23 kwietnia 2018 r.
	Położenie na mapie Warszawy Polska Korporacja Akademicka Aquilonia
	Położenie na mapie Polski Polska Korporacja Akademicka Aquilonia
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Polska Korporacja Akademicka Aquilonia
	52°11′24″N 21°01′25″E/52,190111 21,023639
	Strona internetowa

Polska Korporacja Akademicka Aquilonia – korporacja akademicka utworzona 9 marca 1915 roku w Warszawie^[1]. Założyciele Aquilonii w liczbie 11 osób byli studentami Kursów Przemysłowo-Rolniczych (późniejsza SGGW) w Warszawie. Pierwszym prezesem został Adam Doruchowski, syn założyciela ryskiej K! Arkonia. W skład pierwszego Prezydium weszli:

prezes – Adam Doruchowski
wiceprezes – Andrzej Rawita-Ostrowski
sekretarz – Witold Piędzicki
skarbnik – Konstanty Komierowski.

W 1922 roku Aquilonia została członkiem Związku Polskich Korporacji Akademickich (ZPK!A) i aktywnie w nim działa do chwili obecnej. Korporacja kandydowała do Związku przy K! Sarmatia. W czasach II Rzeczypospolitej Aquilonia należała do najbardziej aktywnych i znanych w środowisku akademickim Warszawy i całej Polski. Do znanych działaczy akademickich tamtego okresu należeli: Aleksander Heinrich – prezes Związku Narodowego Polskiej Młodzieży Akademickiej, Władysław Kempfi – prezes Ogólnopolskiego Związku Bratnich Pomocy, Mieczysław Jerzy Pączkowski – prezes ZPK!A oraz Jerzy Czarkowski i Władysław Dunin-Borkowski. W okresie PRL korporacja nie mogła prowadzić normalnej działalności na uczelniach. Do oficjalnej reaktywacji za zgodą i przy współudziale przedwojennych członków doszło 5 listopada 1994. W latach 1915-1939 do Aquilonii należało 177 osób.

Korporacja związana jest braterskimi kartelami z korporacjami: Baltią (od 1925 r.) i ZAG Wisłą (od 1928 r.).

Insygnia i odznaki[edytuj | edytuj kod]

Dewiza P.K!A. Aquilonia – "Omnia pro Patria"
Barwy – w pierwszym okresie błękitno-białe, a po odrodzeniu w 1921 r. wiśniowo-biało-błękitne. Symbolizują one: miłość Ojczyzny (wiśniowa), prawdę (biała) i stałość (błękitna).
Herb – trójpolowa tarcza na której umieszczone są symbole: na polu wiśniowym – monogram hasła: Vivat Aquilonia, na polu białym – cyrkiel Aquilonii, a na polu błękitnym – wieniec laurowy z mieczem.
Cyrkiel – monogram hasła: Aquilonia vivat, crescat, floreat in aeternum!
Sztandar – trójbawny, złożony z trzech równych poziomych pasów w barwach: wiśniowa, biała, błękitna.

Ideologia[edytuj | edytuj kod]

Ze Statutu K!:

1. Korporacja jest stowarzyszeniem ideowo-wychowawczym polskiej młodzieży akademickiej, mającym na celu, przez współpracę w ścisłym gronie kolegów-przyjaciół, przygotowanie swych członków do pracy obywatelskiej dla dobra ojczyzny.

2. Korporacja jest stowarzyszeniem apartyjnym, opartym na zasadach etyki katolickiej i tradycji narodowej.

Fragment Deklaracji Ideowej:

Naród, jako zespół ludzi wszelkich stanów i klas, wszelkiej kondycji i znaczenia, z łona jednej matki – ziemi zrodzonych, jedną porozumiewających się mową, wspólnie noszących w sercu po przodkach odziedziczone, a potomnym przekazywane umiłowania i tradycje, wspólne ideały i pragnienia – to dobro najwyższe, któremu Aquilonia i Aquilon każdy służyć myślą i sercem, czynem i krwią, aż do ostatniego tchnienia pragnie i poprzysięga.

Wszelka z Jego potrzeby wynikająca ofiara, poświęcenie wszelkie na Jego ołtarzu składane, jest obowiązkiem Aquilonii i Aquilona, a interes Narodu rozumnie pojęty, nieodzownym nakazem.

Członkami Aquilonii byli m.in.:

Kazimierz Drecki (ur. 20 lutego 1895 (lub 4 marca 1895) w majątku Zofiówka, woj. lubelskie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik w stanie spoczynku broni pancernej Wojska Polskiego, ziemianin, ofiara zbrodni katyńskiej.
prof. Bogusław Dunin-Borkowski, (1911-2000) – farmaceuta, dr honoris causa Akademii Medycznej w Poznaniu
dr Jan Glinka, (1890-1963) – dr nauk humanistycznych, historyk Białegostoku i regionu
Aleksander Heinrich, (1901-1942) – prawnik, prezes Związku Narodowego Polskiej Młodzieży Akademickiej
prof. Aleksander Jackowski, (1869-1949) – adwokat, rektor Szkoły Głównej Handlowej
prof. Jan Jacoby, (1909-2003) – dziennikarz, światowej sławy reżyser filmu naukowego
Zygmunt Jarmicki, (1909-1982) – inż. mechanik, prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej
prof. Eugeniusz Jarra, (1881-1973) – historyk filozofii prawa i myśli politycznej, prawnik, dziekan Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, wykładowca Uniwersytetu Oksfordzkiego, działacz polonijny
Edward Kemnitz, (1907-2002) – prawnik i ekonomista, komendant Okręgu Pomorskiego NSZ, odznaczony medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata
Jerzy Daniel Kędzierski, (1902-1981) – inż. architekt, d-ca Kompanii "Supraśl" w Batalionie Łukasiński w powstaniu warszawskim
prof. Tadeusz Kosiewicz, (1908-1980) – inż. mechanik, dziekan Wydziału Samochodów i Ciągników Politechniki Warszawskiej
Stefan Łochtin, (1911-1962) – dziennikarz, publicysta i redaktor prasy narodowej
Witold Łyżwiński, (1909-1945) – adwokat, d-ca I Kompanii w Batalionie "Gozdawa" w powstaniu warszawskim
dr Andrzej Marchwiński, (1905-1946) – dr nauk ekonomicznych, dyrektor Izby Przemysłowo-Handlowej, pracownik MSZ
Zbigniew Stypułkowski, (1904-1979) – adwokat, polityk Stronnictwa Narodowego, jeden z szesnastu przywódców polskiego Państwa Podziemnego aresztowanych przez Sowietów
prof. Wiktor Sudra, (1907-1987) – inż. mechanik, pracownik naukowy Politechniki Warszawskiej
ks. arcybiskup Antoni Szlagowski, (1864-1956) – dr teologii, rektor Uniwersytetu Warszawskiego
prof. Władysław Tatarkiewicz, (1886-1980) – znany polski filozof i historyk filozofii
dr Wojciech Wasiutyński, (1910-1994) – dr prawa, publicysta katolicko-narodowy