Armin Knab
 Popiersie Knaba w Armin-Knab-Gymnasium w Kitzingen | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Armin Knab (ur. 19 lutego 1881 w Neuschleichach, zm. 23 czerwca 1951 w Bad Wörishofen[1][2]) – niemiecki kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował prawo na Uniwersytecie w Würzburgu, w 1904 roku uzyskując tytuł doktora[1]. Jednocześnie uczył się gry na fortepianie[2] oraz teorii muzyki u Maxa Meyera-Olberslebena[1]. Jako prawnik pracował w Vilshofen (1911–1913), Rothenburgu (1913–1926) i Würzburgu (1927–1934)[1]. Od 1934 do 1943 roku wykładał w Staatliche Hochschule für Musikerziehung und Kirchenmusik w Berlinie[1][2]. W okresie III Rzeszy współpracował z władzą, pisał pieśni okolicznościowe na uroczystości narodowosocjalistyczne[1]. W 1940 roku otrzymał nagrodę im. Maxa Regera[1]. Po 1945 roku mieszkał w Kitzingen[1].
W swojej twórczości nawiązywał do tradycji muzyki romantycznej[1][2]. Sięgał po melodie zaczerpnięte z niemieckiego folkloru muzycznego[2]. Zasłynął jako twórca kompozycji chóralnych[1]. Skomponował m.in. kantaty Mariae Geburt (1928), Singt und klingt (1934), Gruss Gott, du schöner Maien (1935), Vanitas mundi (1946), Glück auf, ihr Bergleute (1946) i Engelsgruss (1950)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 108. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1905–1906. ISBN 978-0-02-865528-4.