Asar Eppel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Asar Eppel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1935
Moskwa

Data i miejsce śmierci

20 lutego 2012
Moskwa

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

literatura

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”

Asar Isajewicz Eppel (ur. 11 stycznia 1935 w Moskwie, zm. 20 lutego 2012 tamże) – rosyjski prozaik i tłumacz literatury polskiej na język rosyjski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Matka pisarza pochodziła z Lublina. Tłumaczył literaturę piękną z języków: niemieckiego, włoskiego, serbsko-chorwackiego i polskiego, m.in. poezję staropolską, romantyczną, poetów XX wieku: Gałczyńskiego, Tuwima, Leopolda Staffa, czy Wisławy Szymborskiej; także książki Brunona Schulza, utwory Sławomira Mrożka, Henryka Sienkiewicza (Ogniem i mieczem t. I, tom II tłumaczyła Ksenia Starosielska), czy Jana Brzechwy. Jest autorem słów piosenki Rudzy rydz spopularyzowanej w Sopocie przez Tamarę Miansorową.

Jako prozaik zadebiutował w 1994 książką pt. (Trawianaja ulica; tłum. polskie pt. Trawiasta ulica), która stała się wydarzeniem literackim Rosji, uzyskując m.in. nominację do prestiżowej Rosyjskiej Nagrody Bookera (w Polsce ukazała się w 1999 nakładem Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” w serii „Nike”). W 1996 ukazał się zbiór opowiadań Szampinion majej żyzni (wolne tłumaczenie pt. Pieczarka mego życia). W 2003 ukazał się tom opowiadań pt. Drablionyj satana, a później tom esejów pt. In tielega. Jest autorem libretta oraz pieśni do musicalu pt. Bindiużnik i Korol na podstawie Opowiadań odeskich oraz sztuki pt. Zakat Izaaka Babla. Jego utwory publikowały pisma: „Drużba narodów” i „Nowyj mir” oraz polska „Literatura na Świecie” [nr 11-12 (304-305)/1996], Ponadto jego tekst wspomnieniowy znalazł się w antologii Warszawskie skrzyżowanie (red. Leszek Engelking, Warszawa 2007).

Otrzymał polski Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej oraz odznakę „Zasłużony dla kultury polskiej” (2000). W 2003 uhonorowany nagrodą Polskiego PEN-Clubu, za przekłady z literatury polskiej na język rosyjski.Ponadto Nagroda im. Jurija Kazakowa za najlepsze opowiadanie roku oraz włoska nagroda „Grinzane Cavour” (2005).

Twórczość (przekład na j. polski)[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]