Bartosz Fabiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bartosz Fabiński
Pełne imię i nazwisko

Bartosz Ryszard Fabiński

Pseudonim

The Butcher

Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1986
Warszawa

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

182 cm

Masa ciała

77 kg

Styl walki

judo

Trenowany przez

Robert Jocz
Robert Złotkowski

Debiut

2011

Federacja

KSW

Kategoria wagowa

półśrednia, średnia

Klub

WCA Fight Team, Uniq Fight Club

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

22

Zwycięstwa

16

Przez nokauty

8

Przez poddania

0

Przez decyzje

8

Porażki

6

  1. Bilans walk aktualny na 20 stycznia 2024.

Bartosz Ryszard Fabiński (ur. 26 kwietnia 1986 w Warszawie) – polski zawodnik mieszanych sztuk walki wagi półśredniej i średniej[1]. Były mistrz PLMMA w wadze średniej[2]. Były zawodnik federacji UFC[3][4][5]. Od 1 stycznia 2024 roku jest zawodnikiem organizacji KSW[6].

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Zaczynał od trenowania judo, już w drugiej klasie szkoły podstawowej. Trenował ten sport aż przez 12 lat, jednak niewiele sukcesów i pewna monotonia, przyczyniły się do zmiany. Rekreacyjnie chodził na siłownię i czasami na boks lub inne sztuki walki. Ostatecznie przeszedł na mieszane sztuki walki i dołączył do Nastula Team, klubu MMA złotego medalisty olimpijskiego Pawła Nastuli. W tym klubie jego głównym trenerem został Robert Jocz[7].

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

Zawodowo w MMA zadebiutował w kategorii średniej 18 listopada 2011 roku[8], gdzie zwyciężył swoją pierwszą walkę już po 20 sekundach przez techniczny nokaut[9]. Trzy następne pojedynki ponownie zwyciężył[1].

Pierwszej porażki doznał w listopadzie 2012 roku z Marcinem Bandelem, który poddał Fabińskiego w pierwszej rundzie dźwignią skrętową na staw skokowy[10].

W 2013 roku Fabiński wraz z trenerem Joczem[11] odeszli z Nastula Team na rzecz nowo otwartego klubu S4 Fight&CrossGym Club[12]. W tym samym roku Fabiński trzykrotnie wygrywał przez TKO m.in z Adamem Kowalskim[13], Dominikiem Chmielem[14][15] czy doświadczonym Antonim Chmielewskim[16].

1 marca 2014 na gali Pro MMA Challenge 1 uległ jednogłośnie na punkty (29-28, 30-27, 29-28) Brazylijczykowi, Wendresowi Carlosowi da Silvie[17]. Czternaście dni później, w drugiej walce dla Profesjonalnej Ligi MMA zdobył pas mistrzowski w wadze średniej. Fabiński został nowym mistrzem po pokonaniu przez techniczny nokaut już w pierwszej rundzie Michała Szulińskiego[18].

9 maja 2014 podczas walki wieczoru gali Arena MMA 1 pokonał jednogłośną decyzją sędziowską reprezentanta Niemiec, Gregora Herba[19]. Miesiąc później na gali Fighters Arena 9 zwyciężył przez TKO po niespełna dwóch minutach walki z Białorusinem, Aleksiejem Repałowem[20].

W październiku tego samego roku Fabiński stoczył walkę po raz pierwszy poza granicami kraju, występując na gali MMA Raju 14 w Estonii. Zwyciężył po bliskiej walce niejednogłośnie na kartach punktowych z tamtejszym gospodarzem, Alikiem Tseiko[21]. Starcie odbyło się w wadze półśredniej.

UFC[edytuj | edytuj kod]

W 2015 roku podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship, największą organizacją MMA na świecie. Zadebiutował w niej 11 kwietnia 2015 podczas gali UFC Fight Night: Gonzaga vs. Cro Cop 2, na której to pierwotnie zamiast Fabińskiego miał zawalczyć Krzysztof Jotko[22]. „The Butcher” pokonał jednogłośnie na punkty zawodnika z RPA, Garretha McLellana[23].

Jeszcze w listopadzie tego samego roku na gali UFC Fight Night: Magny vs. Gastelum w Meksyku, zwyciężył z tamtejszym gospodarzem Hectorem Urbiną, ponownie na punkty[24]. Starcie to, jak i kolejne 3 walki odbywały się w niższej kategorii wagowej - półśredniej.

W trzecim występie dla UFC planowano by na chorwackim wydarzeniu UFC Fight Night 86 zawalczył z Nicolasem Dalby'm[25], jednak Fabiński wypadł z walki z nieznanych przyczyn[26].

Po prawie trzyletniej przerwie od walk MMA powrócił do oktagonu UFC[27]. 22 lipca 2018 podczas gali UFC Fight Night: Shogun vs. Smith w Niemczech pokonał na pełnym dystansie Emila Webera Meeka[28].

Następnie 17 listopada 2018 w Argentynie na UFC Fight Night: Ponzinibbio vs Magny został w minutę poddany tzw. gilotyną przez Brazylijczyka, Michela Prazeresa[29].

Oczekiwano, że 1 czerwca 2019 na gali UFC Fight Night: Gustafsson vs. Smith zmierzy się z debiutującym w organizacji Rosjaninem Siergiejem Chandożko[30], jednak wycofał się z powodu kontuzji[31].

Cage Warriors i powrót do UFC[edytuj | edytuj kod]

30 marca 2020 w Anglii odbył jednorazowy występ dla federacji Cage Warriors[32]. W walce wieczoru gali Cage Warriors 113 pokonał jednogłośnie na punkty po krwawej walce tamtejszego gospodarza, Darrena Stewarta. Starcie to odbyło się w dywizji średniej[33]. W lipcu tego samego roku menadżer Fabińskiego, Artur Ostaszewski zapowiedział powrót swojego zawodnika na stałe do kategorii średniej[34].

5 września 2020 na UFC Fight Night: Overeem vs. Sakai w Las Vegas został poddany tzw. balachą przez reprezentanta kraju kawy, André Muniza[35].

17 kwietnia 2021 na wydarzeniu UFC on ESPN: Whittaker vs. Gastelum ponownie został poddany, jednak tym razem poprzez duszenie gilotynowe z rąk i nóg Amerykanina, Geralda Meerschaerta. Po tej porażce Fabiński został zwolniony przez amerykańską organizację[36]. Fabiński zapisał się w historii UFC na 2 miejscu jako rekordzista pod względem procentu czasu kontroli rywala wynoszącego 79,1%[37].

Po UFC (Strife i KSW)[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2023 roku został głównym trenerem klubu Uniq Fight Club[38].

Po ponad dwuletniej przerwie i rozstaniu z UFC stoczył swoją kolejną walkę[39]. W walce wieczoru wydarzenia Strife 4 w Rzeszowie pokonał jednogłośną decyzją sędziowską Kacpra Karskiego[40].

1 stycznia 2024 roku podpisał kontrakt z Konfrontacją Sztuk Walki[6]. W debiucie dla najlepszej polskiej organizacji podczas gali XTB KSW 90 w Warszawie zmierzył się z mistrzem francuskiej organizacji Hexagone MMA, Laïdem Zerhounim[41]. Niespodziewanie przegrał przez nokaut już w 12 sekundzie pierwszej rundy[42].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

  • 2014-2014: Mistrz PLMMA w wadze średniej

Lista zawodowych walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 16-6 Francja Laïd Zerhouni (11-8. 1 NC) KO (ciosy pięściami) 1 0:12 XTB KSW 90: Wrzosek vs. Vitasović 20.01.2024 Polska Warszawa Debiut w KSW. Co-Main Event
Wygrana 16-5 Polska Kacper Karski (8-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Strife 4 07.10.2023 Polska Rzeszów Main Event
Przegrana 15-5 Stany Zjednoczone Gerald Meerschaert (31-14) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 2:00 UFC on ESPN: Whittaker vs. Gastelum 17.04.2021 Stany Zjednoczone Las Vegas
Przegrana 15-4 Brazylia André Muniz (19-4) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 2:42 UFC Fight Night: Overeem vs. Sakai 05.09.2020 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 15-3 Anglia Darren Stewart (11-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Cage Warriors 113 20.03.2020 Anglia Manchester Powrót do wagi średniej.
Przegrana 14-3 Brazylia Michel Prazeres (25-2) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 1:02 UFC Fight Night: Ponzinibbio vs Magny 17.11.2018 Argentyna Buenos Aires
Wygrana 14-2 Norwegia Emil Weber Meek (9-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Shogun vs. Smith 22.07.2018 Niemcy Hamburg
Wygrana 13-2 Meksyk Hector Urbina (17-8-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Magny vs. Gastelum 21.11.2015 Meksyk Monterrey Powrót do wag półśredniej.
Wygrana 12-2 Południowa Afryka Garreth McLellan (12-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Gonzaga vs. Cro Cop 2 11.04.2015 Polska Kraków Debiut w UFC. Walka w wadze średniej.
Wygrana 11-2 Estonia Alik Tseiko (7-2) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 MMA Raju 14 18.10.2014 Estonia Tartu Debiut i przejście do wagi półśredniej. Main Event
Wygrana 10-2 Białoruś Aleksiej Repałow (7-8) TKO (przerwanie przez lekarza) 1 1:54 Fighters Arena 9 08.06.2014 Polska Józefów Limit umowny do 86 kg.
Wygrana 9-2 Niemcy Gregor Herb (14-7) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Arena MMA 1 09.05.2014 Polska Warszawa Main Event
Wygrana 8-2 Polska Michał Szuliński (9-3-1) TKO (ciosy łokciami) 1 4:10 PLMMA 29: Extra 15.03.2014 Polska Legionowo Zdobył pas mistrzowski PLMMA w wadze średniej. Main Event
Przegrana 7-2 Brazylia Wendres Carlos da Silva (10-5) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Pro MMA Challenge 1 01.03.2014 Polska Wrocław
Wygrana 7-1 Polska Antoni Chmielewski (25-10) TKO (przerwanie przez lekarza - rozcięcie) 1 5:00 PLMMA 26: Extra 29.12.2013 Polska Legionowo Main Event
Wygrana 6-1 Polska Dominik Chmiel (6-2) TKO (ciosy pięściami) 1 N/A GWF 2: Gladiator World Fight 08.12.2013 Polska Brodnica
Wygrana 5-1 Polska Adam Kowalski (3-1-1) TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 4:21 Battle of Champions: Gala MMA 05.10.2013 Polska Zamość Main Event
Przegrana 4-1 Polska Marcin Bandel (6-2) Poddanie (dźwignia skrętowa na staw skokowy) 1 1:10 Fighters Arena 4: Atak 24.11.2012 Polska Włocławek
Wygrana 4-0 Polska Adam Biega (0-0) TKO (przerwanie przez narożnik) 1 1:57 Oktagon MMA 1 26.05.2012 Polska Sanok
Wygrana 3-0 Polska Bartłomiej Butryn (0-0) TKO (niezdolność do kontynuowania walki) 1 2:18 Oktagon MMA 1 26.05.2012 Polska Sanok
Wygrana 2-0 Polska Marcin Mateusz Kurylczyk (3-2) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 MMA Fight Night 1: Diva Spa 19.05.2012 Polska Kołobrzeg
Wygrana 1-0 Polska Robert Białoszewski (0-1) TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 0:20 FC - Battle of Warsaw 18.11.2011 Polska Warszawa Debiut w wadze średniej.

[1]

Inne informacje[edytuj | edytuj kod]

W 2020 roku wraz z Marcinem Różalskim wziął udział w reality showAmeryka Express[43][44].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Bartosz Fabiński ("The Butcher") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2024-01-20] (ang.).
  2. Michał Szuliński vs. Bartosz Fabiński o pas na PLMMA 29 | MMAROCKS [online], www.mmarocks.pl [dostęp 2017-11-17] (pol.).
  3. Oficjalnie! Bartosz Fabiński w UFC! Zastąpi Krzysztofa Jotkę na UFC w Polsce | MMAROCKS [online], www.mmarocks.pl [dostęp 2017-11-17] (pol.).
  4. http://www.ufc.com/fighter/bartosz-fabinski?id= Profil zawodnika na oficjalnej stronie UFC.com
  5. Bartosz Fabiński zwolniony z UFC! Był ich zawodnikiem od 2015 roku! [online], MMA PL, 8 maja 2021 [dostęp 2022-02-12] (pol.).
  6. a b Martyna Celuch, Fabiński w KSW! Zastąpi kontuzjowanego Paczuskiego [online], InTheCage.pl, 2024 [dostęp 2024-01-01] (pol.).
  7. Tomasz Chmura, Bartek Fabiński: Moja własna droga do UFC [Wywiad] | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 6 października 2015 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  8. Warszawiacy gotowi do walki [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  9. Wojslaw Rysiewski Venom, Fight Cup: Battle of Warsaw - wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 18 listopada 2011 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  10. Fighters Arena 4: Chlewicki zremisował z Nobregą [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  11. Wojslaw Rysiewski Venom, Robert Jocz w S4 Fight&CrossGym Club - fotorelacja | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 10 marca 2013 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  12. Wirtualna Polska Media, MMA: Kowalski vs Fabiński w walce wieczoru gali Battle of Champions w Zamościu [online], sportowefakty.wp.pl, 29 sierpnia 2013 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  13. Wojslaw Rysiewski Venom, Battle of Champions - wyniki i relacja | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 5 października 2013 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  14. Pawel Kowalik, Trzy walki MMA na gali w Brodnicy | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 29 listopada 2013 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  15. https://www.tapology.com/fightcenter/fighters/42863-bartosz-fabinski Lista walk MMA
  16. Wirtualna Polska Media, MMA: Krwawa walka w Legionowie. Fabiński rozbił Chmielewskiego [online], sportowefakty.wp.pl, 29 grudnia 2013 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  17. Pro MMA Challenge 1 – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online], 1 marca 2014 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  18. Wojslaw Rysiewski Venom, Bartosz Fabiński i Lena Tkhorevska nowymi mistrzami PLMMA | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 15 marca 2014 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  19. Wirtualna Polska Media, Arena MMA: Fabiński i Jędrzejczyk nie dali szans zagranicznym rywalom [online], sportowefakty.wp.pl, 10 maja 2014 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  20. Wirtualna Polska Media, Fighters Arena 9: Wygrane Polaków na gali w Józefowie. Zwycięstwa Klaczka i Fabińskiego [online], sportowefakty.wp.pl, 8 czerwca 2014 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  21. Bartosz Fabiński zwycięża w Estonii, Romanowski pokonany – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  22. Dominik Durniat, Oficjalnie! Bartosz Fabiński w UFC! Zastąpi Krzysztofa Jotkę na UFC w Polsce | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 7 marca 2015 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  23. Karol Dąbrowski, Bartosz Fabiński pewnie wypunktował Garretha McLellana | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 11 kwietnia 2015 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  24. j (ilustr.), UFC: Bartosz Fabiński wygrywa w Meksyku! - GrapplerINFO! Chwytasz? [online], 22 listopada 2015 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  25. Mariusz Hewelt, Bartosz Fabiński kontra Nicolas Dalby na UFC w Chorwacji | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 28 stycznia 2016 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  26. Mariusz Hewelt, Bartosz Fabiński nie zawalczy z Nicolasem Dalbym na UFC w Chorwacji | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 21 lutego 2016 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  27. Magdalena Dubert, Bartosz Fabiński wraca do oktagonu! Polak zawalczy na UFC w Hamburgu | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 1 czerwca 2018 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  28. Mateusz Paczkowski, UFC Hamburg: "Rzeźnik" powrócił! Bartosz Fabiński nie bez problemów wypunktował Emila Meeka [online], MMA PL, 22 lipca 2018 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  29. UFC Argentyna: Bartosz Fabiński błyskawicznie uduszony przez Michela Prazeresa [WIDEO] [online], Sport.pl, 18 listopada 2018 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  30. Wirtualna Polska Media, Bartosz Fabiński poznał rywala na UFC w Sztokholmie [online], sportowefakty.wp.pl, 8 maja 2019 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  31. TYTUS, „Cały trening i poniesione koszty poszły w las” – Bartosz Fabiński wypada z UFC Sztokholm [online], Lowking.pl, 20 maja 2019 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  32. Wirtualna Polska Media, MMA. Cage Warriors 113. Bartosz Fabiński w walce wieczoru [online], sportowefakty.wp.pl, 18 marca 2020 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  33. Cage Warriors 113: Krwawe zwycięstwo "Rzeźnika"! Fabiński wygrywa na punkty [WYNIKI] [online], sport.se.pl [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  34. Mateusz Paczkowski, Bartosz Fabiński zmienia kategorię wagową. Wraca do dywizji średniej [online], MMA PL, 6 lipca 2020 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  35. Bartosz Fabiński poddany kapitalną balachą przez Andre Muniza (VIDEO) [online], Lowking.pl [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  36. Mateusz Paczkowski, Bartosz Fabiński zwolniony z UFC! Był ich zawodnikiem od 2015 roku! [online], MMA PL, 8 maja 2021 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  37. Record Book | UFC [online], statleaders.ufc.com [dostęp 2024-01-20].
  38. Kamil Zejma, Bartosz Fabiński nowym trenerem w Uniq Fight Club [online], InTheCage.pl, 2 sierpnia 2023 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  39. Wirtualna Polska Media, "Rzeźnik" wraca do MMA. Polski weteran UFC w walce wieczoru STRIFE 4 [online], sportowefakty.wp.pl, 13 lipca 2023 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  40. Bartosz Cieśla, Strife 4: Bartosz Fabiński w swoim stylu skontrolował Kacpra Karskiego i zaliczył udany powrót [online], MMA PL, 7 października 2023 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  41. Jacek Bulenda, Bartosz Fabiński zmierzy się z Laïd Zerhouni, francuskim mistrzem na gali XTB KSW 90 [online], Silesion.PL, 3 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  42. Jakub Madej, Kolejna sensacja na KSW 90! Laid Zerhouni w 12 sekund znokautował Bartosza Fabińskiego! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 20 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-20] (pol.).
  43. Mateusz Paczkowski, Marcin Różalski i Bartosz Fabiński wystąpią w popularnym programie "Ameryka Express" w TVN [online], MMA PL, 12 grudnia 2019 [dostęp 2024-01-27] (pol.).
  44. Marcin Różalski i Bartosz Fabiński odpadli z Ameryka Express, ale mogą wrócić do programu! [online], tvn.pl, 25 marca 2020 [dostęp 2024-01-27] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]