Barzta (herb szlachecki)
Wygląd
Typ herbu | |
---|---|
Alternatywne nazwy |
Barżta |
Pierwsza wzmianka |
1820 |
Barzta (Barżta) – polski herb szlachecki, nadany w Królestwie Polskim.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu czerwonym obramowanym złotem i obitym złotymi ćwiekami miecz na ukos ostrzem w dół ku lewej stronie i klucz zębem na dół. W miejscu ich skrzyżowania zielony wieniec laurowy. Nad tarczą korona szlachecka. W klejnocie trzy pióra strusie. Spoza tarczy zwieszają się po 3 chorągwie z każdej strony, skrajne błękitne, środkowe czerwone ze złotymi frędzlami.
Historia herbu[edytuj | edytuj kod]
Herb nadany wraz z nobilitacją prezydentowi Płocka Janowi Betcherowi 8 lutego 1820 roku[1].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Betcher.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897. T.2 str.16
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Samuel Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. Warszawa: 1898.