Berberys chiński
Wygląd
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
berberys chiński |
Nazwa systematyczna | |
Berberis chinensis Poir. Encycl. 8: 617 1808[3] |
Berberys chiński (Berberis chinensis) – gatunek krzewu należący do rodziny berberysowatych (Berberidaceae Juss.). Występuje w stanie dzikim w Chinach i wschodniej Azji.
Zastosowanie i uprawa[edytuj | edytuj kod]
- Roślina lecznicza – zawarta w korzeniach berberyna wykazuje działanie przeciwzapalne i jest stosowana doustnie w leczeniu infekcji jelitowych[4].
- Roślina jadalna – owoce są jadalne (surowe lub gotowane)[5].
- Roślina ozdobna o dekoracyjnych żółtych kwiatach.
- Uprawa: Preferuje wilgotne ilaste gleby lekkie oraz lekkie zacienienie, ale rośnie również na ciężkich glebach gliniastych. Gatunek jest odporny na mróz do temperatury -25 °C[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-09-09] (ang.).
- ↑ Berberis chinensis Poir.. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2020-09-09].
- ↑ Huxley. A.: The New RHS Dictionary of Gardening. MacMillan Press, 1992. ISBN 0-333-47494-5.
- ↑ Kunkel. G.: Plants for Human Consumption. Koeltz Scientific Books, 1984. ISBN 3-87429-216-9.
- ↑ Phillips. R., Rix. M.: Shrubs. Pan Books, 1989. ISBN 0-330-30258-2.