Przejdź do zawartości

Bitwa nad rzeką Skafida

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa nad rzeką Skafida
Wojny Bizancjum z Bułgarami
Ilustracja
Michał IX Paleolog
Czas

1304

Miejsce

rejon Burgas

Terytorium

Bułgaria

Wynik

Zwycięstwo Bulgarów

Strony konfliktu
Cesarstwo Bizantyńskie Bułgaria
Dowódcy
Michał IX Paleolog Teodor Swetosław
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
42°23′01″N 27°38′48″E/42,383611 27,646667

Bitwa nad rzeką Skafida miała miejsce w roku 1304 pomiędzy siłami bizantyńskimi i Bułgarami. Do zwycięskiej dla Bulgarów bitwy doszło w rejonie Poros (obecnie Burgas we wschodniej Bułgarii) nad rzeką Skafida.

Po koronacji bojara Teodora Swetosława w roku 1300, pierwszym celem nowego cara było rozwiązanie problemów wewnętrznych państwa i zabezpieczenie się przed najazdami Tatarów. Car zwrócił się też z żądaniami wobec Bizancjum, którego dyplomaci od początku nakłaniali Tatarów do najazdów na Bułgarię. W roku 1303 car na czele swojej armii pomaszerował do Tracji, zajmując wiele miast na wybrzeżu Morza Czarnego.

W kolejnym roku cesarz bizantyński Michał IX Paleolog przeszedł do kontrofensywy, kierując swoje siły przeciwko Bułgarom. Do spotkania obu armii doszło nad rzeką Skafida w pobliżu obecnego miasta Burgas. Bitwa rozegrała się na zachodnim brzegu rzeki. Po przeprowadzeniu manewru, podczas którego wojsko bułgarskie rozpoczęło pozorowany odwrót, Bizantyńczycy pewni zwycięstwa rzucili się do ataku na wycofującego się przeciwnika. Wtedy to nastąpił atak rezerwowych sił bułgarskich na skrzydła bizantyjskie. Wzięci w kleszcze Bizantyńczycy rozpoczęli odwrót przez niewielki most na Skafidzie, zostali jednak całkowicie rozbici w walce na moście. Na dodatek pod ciężarem żołnierzy most załamał się a wielu żołnierzy potopiło się w rzece.

Po zwycięskiej bitwie car kontynuował konsolidację państwa bułgarskiego. W roku 1305 cesarz Michał IX podjął kolejną kampanię przeciwko Bułgarom, pustosząc region Zagore i zajmując miasta na południe od Sosoplis. Jeszcze w tym samym roku car Teodor odbił utracone ziemie. W roku 1307 obie strony podpisały porozumienie pokojowe. Bizantyńczycy zobowiązali się do zapłacenia trybutu, uznając status quo po bitwie nad Skafidą.

Literatura:

  • Васил Н. Златарски: История на българската държава през средните векове. Част I, II изд., Наука и изкуство, София 1970.
  • Атанас Пейчев и колектив: 1300 години на стража. Военно издателство, София 1984.
  • Йордан Андреев, Милчо Лалков: Българските ханове и царе. Велико Търново, 1996.
  • Nicephorus. Opuscula historia, p.69-70