Bożena Osmólska-Piskorska
| Data i miejsce urodzenia |
25 stycznia 1911 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 grudnia 2000 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Bożena Osmólska-Piskorska ps. Olga (ur. 25 stycznia 1911 r. w Gnieźnie, zm. 5 grudnia 2000 r. w Toruniu[1]) – docent, doktor habilitowany, znawczyni historii literatury polskiej[2], członkini organizacji "Ojczyzna", filolożka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się 25 stycznia 1911 r. w Gnieźnie. Była uczennicą żeńskiego gimnazjum humanistycznego im. Królowej Jadwigi w Poznaniu. Studiowała filologię polską, którą ukończyła w 1936 roku uzyskując dodatkowo srebrny medal[3]. W okresie 1936-1939 pracowała jako asystentka na Uniwersytecie Poznańskim w Katedrze Literatur Polskiej, jednocześnie ucząc języka polskiego w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim im. Juliusza Słowackiego w Poznaniu[1].
Po wybuchu wojny pracowała jako pomoc domowa, dołączając za pośrednictwem Antoniego Horsta do organizacji "Ojczyzna" udzielającej pomocy finansowej oraz dostarczając żywność Polakom w dzielnicach Jeżyce oraz Łazarz w Poznaniu[1]. Zaangażowała się też w konspiracyjną służę zdrowia organizując dla potrzebujących leki oraz szczepienia przeciwtyfusowe[4]. Jednocześnie już do jesieni 1939 roku rozpoczęła tajne nauczanie. W 1940 wraz z Ireną Tarnowską zorganizowały je w Wielkopolsce (zbierając zespół i tworząc program pracy)[1]. Pełniła funkcję kierowniczki Wydziału Oświatowego tajnej organizacji "Ojczyzna". Brała udział w rozszerzeniu akcji tajnego nauczana na miasta Wielkopolski takie jaka Środa, Leszno, Rawicz, Krotoszyn i Inowrocaław[1]. Prowadziła tajne nauczanie przez całą okupację niemiecką[1].
W 1945 roku otrzymała nominacje na starszego asystenta w Katedrze Historii Literatury Polskiej Uniwersytetu Poznańskiego, gdzie w roku 1947 uzyskała stopień doktora. Następnie związała się z Uniwersytetem Mikołaja Kopernia w Toruniu gdzie w roku 1962 uzyskała habilitację na podstawie rozprawy "Powstanie styczniowe w twórczości J.I.Kraszewskiego". Przeszłą na emeryturę w roku 1981. Za działalność naukową i dydaktyczną otrzymała wiele odznaczeń, m.in. Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a za udział w tajnym nauczaniu Złotą Odznakę Związku Nauczycielstwa Polskiego[1]. Zmarła 5 grudnia 2000 roku w Toruniu, została pochowana na cmentarzu św. Jerzego[2].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Pomorskie Towarzystwo Pomocy Naukowej : pół wieku istnienia i działalności : 1848-1898[5]
- Towarzystwo Naukowe w Toruniu : powstanie i zarys dziejów 1875-1948[6]
- Powstanie styczniowe w twórczości Józefa Ignacego Kraszewskiego[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Instytut Pamięci Narodowej- Poznań, Kobiety polskiej konspiracji 1939-1945: Bożena Osmólska-Piskorska pseudonim „Olga” [online], Instytut Pamięci Narodowej - Poznań [dostęp 2024-05-15] (pol.).
- ↑ a b Doroczne walne zgromadzenie Towarzystwa w dniu 26 lutego 2001 roku., „Sprawozdania Towarzystwa Naukowego w Toruniu nr 54”, 2001, s. 8, ISSN 0371-375x.
- ↑ Zofia Mocarska-Tycowa, „Głos Uczelni: pismo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu” 2001, nr 3, str. 20-21 (pol.).
- ↑ Agnieszka Łuczak, Aleksandra Pietrowicz, Ze strachem pod rękę i śmiercią u boku--: Wielkopolanki w konspiracji 1939-1945, Wyd. 1, Poznań: Wydawn. Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu, 2006, s. 33, ISBN 978-83-87816-95-7, OCLC 147732034 [dostęp 2024-05-21].
- ↑ Pomorskie Towarzystwo Pomocy Naukowej : pół wieku istnienia i działalności : 1848-1898 [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2024-05-15] (ang.).
- ↑ Towarzystwo Naukowe w Toruniu : powstanie i zarys dziejów 1875-1948 [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2024-05-15] (ang.).
- ↑ Powstanie styczniowe w twórczości Józefa Ignacego Kraszewskiego [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2024-05-15] (ang.).