Bolesław Taedling
| Zawód, zajęcie |
adwokat, prokurator |
|---|---|
| Odznaczenia | |
 
| |
Bolesław Taedling – polski adwokat, doktor praw, w PRL prokurator wojewódzki w Krakowie[1][2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył Liceum Ogólnokształcące św. Marii Magdaleny w Poznaniu[3].
Był autorem rozprawy Prawo o sądach pracy: z objaśnieniami, orzecznictwem Sądu Najwyższego i rozporządzeniami dodatkowemi (1936).
Przynależał do Koła Obrońców Wojskowych Województwa Poznańskiego[4]. Po II wojnie światowej został powołany do prac nad ustawodawstwem tworzących się struktur Polski Ludowej[4]. 29 grudnia 1946 wraz z adwokatami Marianem Schroederem i Stanisławem Hejmowskim na łamach Głosu Wielkopolski wezwali do oddania w wyborach głosu na Blok Stronnictw Demokratycznych[4], stwierdzając że „jedynie urzeczywistnienie postulatów Bloku Stronnictw Demokratycznych zapewnić może Polsce nie tylko należne stanowisko wśród innych narodów, lecz ponadto ugruntować wewnątrz kraju sprawiedliwość społeczną, panowanie prawa, ład i bezpieczeństwo dla wszystkich obywateli”[4].
W latach 50. jako wiceprokurator był zaangażowany w proces polityczny w sprawie karnej Hieronima Majewskiego, oskarżonego o publiczne głoszenie prawdy o zamordowaniu polskich jeńców w Katyniu przez Związek Radziecki[5].
W grudniu 1954 został wybrany na radnego do Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi[6].
W maju 1959 został wybrany na członka Zarządu Głównego Zrzeszenia Prawników Polskich[7].
Jego synem był Ryszard Taedling[8].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (1952)[9]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[10]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Directory of Polish Officials. Personnel in the Political Parties, Government and Mass Organizations of the Polish People's Republic. USA Department of State. Bureau of Intelligence and Research, listopad 1960, s. 100.
- ↑ Spotkanie sędziów i prokuratorów z posłem Lucjanem Motyką. „Dziennik Polski”. 115 (4736), s. 1, 16 maja 1959.
- ↑ Zjazdy wychowanków i profesorów Gimnazjum św. Marii Magdaleny. macbre.net. [dostęp 2021-06-24].
- ↑ a b c d Deklaracja Obrońców Wojskowych. „Głos Wielkopolski”. 356 (660), s. 3, 29 grudnia 1946.
- ↑ Akta postępowania. Sygnatura: III K 171/50, IV S. 24/50, 5657/VII. katyn.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-06-24].
- ↑ Ogłoszenie Wojewódzkiej Komisji Wyborczej w Łodzi z dnia 7 grudnia 1954 r.. „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi”. 12, s. 106, 28 grudnia 1954. [dostęp 2021-06-24].
- ↑ Zjazd Krajowy ZrzeszeniaPrawników Polskich. „Palestra”. 3/7–8 (19–20), s. 147, 1959.
- ↑ Materiały operacyjne Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej Kraków sygn. 5488/1965. ipn.gov.pl. [dostęp 2021-06-15].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 lipca 1952. sejm.gov.pl. [dostęp 2021-06-15].
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 4 stycznia 1955. sejm.gov.pl. [dostęp 2021-06-15].