Boliwijska gorączka krwotoczna
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
Boliwijska gorączka krwotoczna (ang. Bolivian Hemorrhagic Fever, BHF) – choroba wirusowa występująca endemicznie w Boliwii.
Etiologia[edytuj | edytuj kod]
Boliwijska gorączka krwotoczna, opisana w 1959 roku, powodowana jest przez wirusa Machupo (MACV) z rodziny Arenaviridae. Rezerwuarem są gryzonie Calomys callosus (pochodzące prawdopodobnie z jednej linii rodowodowej[1]), u których infekcja przebiega bezobjawowo i wiąże się z przewlekłym wydalaniem wirusa z moczem.
Uważa się, iż do zarażenia u ludzi dochodzi drogą wziewną, poprzez kontakt z rozpyloną zawiesiną moczu gryzoni. Prawdopodobna jest także możliwość przenoszenia choroby pomiędzy ludźmi drogą powietrzną i pokarmową, a także seksualną i krwiopochodną[2].
Objawy i przebieg[edytuj | edytuj kod]
Po 1-2 tygodniach inkubacji pojawiają się objawy rzekomogrypowe (gorączka, dreszcze, bóle i zawroty głowy, bóle mięśni, osłabienie), bóle brzucha, jadłowstręt. Może dojść do zaburzeń hemodynamicznych pod postacią hipotensji. W przebiegu choroby powstają wybroczyny, wylewy podspojówkowe, krwawienia z dziąseł i nosa, przewodu pokarmowego, dróg oddechowych i moczowych.
Śmiertelność ocenia się na 5 do 30%.
Diagnostyka[edytuj | edytuj kod]
Rozpoznanie potwierdza się izolując wirusa z próbki krwi albo oznaczając antygeny wirusa bądź przeciwciała przeciwko niemu testem ELISA.
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
Stosuje się przede wszystkim leczenie objawowe, ale wydaje się, że wirus może być wrażliwy na rybawirynę. Obecnie nie stosuje się immunizowanego osocza, ze względu na niedobór ozdrowieńców mogących być dawcami[3].
Przebycie choroby powoduje uzyskanie odporności.
Szczepienie[edytuj | edytuj kod]
Nie opracowano szczepionki specyficznej, jednakże wykazano krzyżową reaktywność po wakcynacji szczepionką przeciwko pokrewnemu wirusowi Junín (powodującemu argentyńską gorączkę krwotoczną). Szczepionka ta może być użyta w celu profilaktyki choroby u osób szczególnie narażonych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Natural nidality in Bolivian hemorrhagic fever and the systematics of the reservoir species.
- ↑ A Zieliński, M Rosińska, W Gut Gorączki krwotoczne – epidemiologia i klinika, Przegląd Epidemiologiczny, Rok 2003, tom 57, nr 4. [dostęp 2007-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-11)].
- ↑ Treatment of Bolivian hemorrhagic fever with intravenous ribavirin.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Centers for Disease Control and Prevention: International Notes Bolivian Hemorrhagic Fever
- Office of Laboratory Security: Junin virus/Machupo virus – Material Safety Data Sheets. phac-aspc.gc.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-27)].
