Bonaventure (1567)
Klasa | |
---|---|
Historia | |
Anglia | |
Wejście do służby |
1567 |
Los okrętu |
rozebrany 1611 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
560 ton |
Długość |
24,3 m |
Szerokość |
10,5 m |
Zanurzenie |
4,8 m |
Napęd | |
żaglowy | |
Uzbrojenie | |
47 dział | |
Załoga |
250 osób |
Bonaventure – (także Elizabeth Bonaventure) angielski trójmasztowy galeon przejęty przez Royal Navy w 1567 roku, za panowania królowej Elżbiety I. Brał udział w walkach z hiszpańską Wielką Armadą w 1588 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
„Bonaventure” został w 1567 roku zakupiony przez Royal Navy od Waltera Jobsona za 2230 funtów. W 1581 roku okręt został zmodernizowany, przebudowano jego górny pokład. W tym czasie waga jego salwy burtowej wynosiła 105,2 kg[1] .
W 1585 roku wraz z grupą okrętów, którym dowodził Francis Drake brał udział w ekspedycji przeciwko siłom hiszpańskim w rejonie Karaibów. W 1587 roku „Bonaventure” jako okręt flagowy dowodzony przez Francisca Draka, wraz z 25 innymi okrętami, wziął udział w zakończonym sukcesem atakiem na bazę hiszpańskiej floty w Kadyksie. W 1588 roku brał udział w walkach z Wielką Armadą, gdzie po bitwie pod Gravelines, uczestniczył w pościgu za hiszpańskimi okrętami. W 1595 roku uczestniczył w wyprawie na Karaiby, w 1597 roku na Azory[1][2].
Okręt został rozebrany w 1611 roku[1] .
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ British Warships in the Age of Sail 1603 - 1714 ↓, s. 159-160.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- British Second Rate galleon 'Elizabeth Bonaventure' (1567). threedecks.org. [dostęp 2021-04-05]. (ang.).
- Rif Winfield: British Warships in the Age of Sail 1603 - 1714. Barnslay: Seaforth Publishing, 2009. ISBN 978-1-84832-040-6.
- Tony Gibbons, Roger Ford. María Jesús Sevillano, La enciclopedia de los barcos, Edimat Libros, Madryt 2002, ISBN 84-8403-155-1.
- Angus Konstam, Tudor Warship (2): Elizabeth I’s Navy, Osprey Publishing (UK) 2008.
- Angus Konstam, Wielka Armada 1588, Osprey Publishing 2009.
- Geoffrey Parker, The Dreadnought Revolution of Tudor England, Mariner’s Mirror 1996.