Przejdź do zawartości

Bruno Saulītis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bruno Saulītis (ur. 1922, zm. 1970) – łotewski pisarz i poeta[1]. W 1949 roku wydał tomik Świetlne lata. Oprócz tego wydał poemat Niezapomniani (1953), zbiorki Zamieć skowronków (1956), Tchnienie Dźwiny (1959), Dobry dzień (1960), Brzozy (1964), Księga epok(1967) i Czas skowronków i płomieni (1968)[2]. Był też autorem opowiadań, powieści Ostatnia sprawiedliwa (1963) i książek dla dzieci.

Na język polski wiersze Bruna Saulītisa tłumaczyli Tadeusz Chróścielewski, Leopold Lewin i Włodzimierz Słobodnik. Zostały one zamieszczone w antologii Zorze nad Dźwiną z 1972.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bruno Saulitis. encyclopedia2.thefreedictionary.com. [dostęp 2016-11-12]. (ang.).
  2. Leopold Lewin (red.): Zorze nad Dźwiną. Łotewskie wiersze wybrane. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1972, s. 265.