Bruzda środkowa mózgu
Wygląd
Bruzda środkowa mózgu
Bruzda środkowa mózgu[1][2][3], bruzda Rolanda[2], szczelina Rolanda[4] (łac. sulcus centralis cerebri, sulcus Rolandi, fissura Rolando[1][2][3]) – w anatomii człowieka bruzda na górno-bocznej, wypukłej powierzchni mózgu, oddzielająca płat czołowy od płata ciemieniowego[5]. Zaczyna się na brzegu górnym mniej więcej w jej połowie i biegnie ku dołowi i do przodu, dochodząc do bruzdy bocznej[3].
Nazwa eponimiczna upamiętnia włoskiego anatoma Luigi Rolando[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jan Henryk Spodnik , Mianownictwo anatomiczne polsko-angielsko-łacińskie, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2022, s. 299, ISBN 978-83-66960-76-3 .
- ↑ a b c Richard L. Drake , A. Wayne Vogl , Adam W.M. Mitchell , Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 315, ISBN 978-83-66548-16-9 .
- ↑ a b c Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 300.
- ↑ a b Bogusław Gołąb , Słownik eponimów morfologicznych, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1974, s. 84 .
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 115.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Bochenek , Michał Reicher , Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4203-0 .
Encyklopedie internetowe (klasa bytu anatomicznego):