Budynek przy ul. Głogowskiej 48/50 w Poznaniu
Widok od południowego wschodu | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Poznań |
Adres |
ul. Głogowska 48/50 |
Architekt | |
Kondygnacje |
4 |
Rozpoczęcie budowy |
1927 |
Ukończenie budowy |
1928 |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°23′52,3860″N 16°54′09,0504″E/52,397885 16,902514 |
Budynek przy ul. Głogowskiej 48/50 – zabytkowy[1] budynek mieszkalno-usługowy zlokalizowany w centralnej części Łazarza w Poznaniu, przy ul. Głogowskiej.
Budynek zaprojektował Władysław Czarnecki, a zrealizowano go w latach 1927-1928, przed Powszechną Wystawą Krajową, zabudowując reprezentacyjnie położoną, pustą działkę w bezpośrednim sąsiedztwie głównego wejścia do Parku Wilsona, będącego jedną z głównych aren PeWuKi. Czarnecki początkowo otrzymał zlecenie na zaprojektowanie obiektu dwukondygnacyjnego, który nie zasłaniałby widoku na stojący w głębi, przy ulicy Berwińskiego, gmach monumentalnej, neorenesansowej szkoły. Czarnecki był zwolennikiem idei modernistycznych i zasłonięcie szkoły, reprezentującej tendencje XIX-wieczne, uważał za wręcz pożądane. Projekt podwyższył więc do trzech kondygnacji i przedstawił komisji budowlanej Rady Miasta. Po wstępnych ustaleniach i za radą Stefana Cybichowskiego postanowiono, że budynek będzie miał cztery kondygnacje. Czarnecki nadbudował więc trzecie piętro nad istniejącym w projekcie gzymsem, tak aby nie zmieniać rzutów i detali. Nad wejściami umieścił pary pilastrów z głowicami korynckimi. Obramowania okien i gzymsy polecił pomalować na żółto, co okazało się interesującą dla innych architektów nowością, powtarzaną potem w następnych poznańskich realizacjach z tego okresu[2]. Całość wieńczy wysoki dach łamany kryty dachówką[3].
Na parterze obiektu pierwotnie zlokalizowano Bank Miasta Poznania, Wiejską Kasę Podatkową oraz sklepy różnych branż. Wyższe kondygnacje zajęły lokale mieszkalne (komunalne). W kamienicy mieszkał i miał własną pracownię rzeźbiarz i artysta kabaretowy Ludwik Puget[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Praca zbiorowa, Poznań - spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.95, ISBN 83-89525-07-0
- ↑ Władysław Czarnecki, Tak kiedyś w Poznaniu projektowano i budowano, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3-4/1993, s.134-135, ISSN 0137-3552
- ↑ a b Polska Niezwykła, Kamienica przy ulicy Głogowskiej 48/50