Przejdź do zawartości

Carl Amand Mangold

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carl Amand Mangold
Ilustracja
Imię i nazwisko

Carl Ludwig Amand Mangold

Data i miejsce urodzenia

8 października 1813
Darmstadt

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1889
Oberstdorf

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Carl Ludwig Amand Mangold[1][2] (ur. 8 października 1813 w Darmstadcie, zm. 5 sierpnia 1889 w Oberstdorfie[1][2]) – niemiecki kompozytor i dyrygent.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny o długich tradycjach muzycznych, jego ojciec Georg Mangold (1767–1835) był dyrektorem muzyki na dworze w Darmstadcie[1]. W 1831 roku został skrzypkiem na dworze darmstadzkim[1]. Od 1836 do 1839 roku kształcił się w Konserwatorium Paryskim[1][2], gdzie do grona jego nauczycieli należeli Henri-Montan Berton i Marco Bordogni(inne języki)[2]. Z Paryża pisywał sprawozdania do „Neue Zeitschrift für Musik(inne języki)[1]. W 1839 roku wrócił do Darmstadtu, gdzie działał jako skrzypek, dyrygent chórów, nauczyciel śpiewu i dyrektor towarzystwa muzycznego[1][2]. W latach 1848–1869 pełnił funkcję nadwornego kapelmistrza[1][2]. Od 1869 do 1873 roku był przewodniczącym Mozart-Verein[1]. Zainicjował Mittelrheinische Musikfeste[1].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Skomponował m.in. 8 symfonii, liczne utwory chóralne, kantaty i msze, kilkaset pieśni, oratoria Wittekind (1843), Abraham (1859) i Israel in der Wüste (1863), dramat koncertowy Die Hermannsschlacht (1838), a także opery Das Köhlermädchen oder Das Tournier zu Linz (wyst. Darmstadt 1843), Die Fischerin (wyst. Darmstadt 1845), Dornröschen (wyst. Darmstadt 1848) i Gudrun (wyst. Darmstadt 1851)[1][2].

W 1846 roku roku wystawił w Darmstadcie operę Tannhäuser do libretta według tekstu Eduarda Dullera, którą musiał jednak szybko wycofać ze sceny ze względu na oskarżenia o naruszenie praw autorskich Richarda Wagnera, który w tym samym czasie napisał dzieło o tym samym tytule, choć w rzeczywistości oparte na innym materiale źródłowym[1][2]. Opera Mangolda doczekała się ponownej premiery dopiero w 1892 roku, z nowym librettem autorstwa Ernsta Pasquégo(inne języki) i po zmianie tytułu na Der getreue Eckart[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 67. ISBN 83-224-0656-8.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2263. ISBN 0-02-865529-X.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]