Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Witebsku
cerkiew parafialna | |||||||||||
![]() Cerkiew przed 1918 r. | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Witebska ![]() | |||||||||||
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |||||||||||
Położenie na mapie obwodu witebskiego ![]() | |||||||||||
55,190920°N 30,193647°E/55,190920 30,193647 |
Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła (biał. Царква Святых апосталаў Пятра й Паўла у Віцебску) – nieistniejąca cerkiew prawosławna w Witebsku, na Zadźwiniu, w rejonie obecnej ulicy Październikowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Murowana cerkiew została zbudowana w 1780 r. na miejscu poprzedniej drewnianej cerkwi, niedaleko od której znajdowały się dwie murowane filialne cerkwie: Sretenska (Срэценская) i Michałowska (na brzegu Zachodniej Dźwiny, w ich miejscu zbudowano sklepy). W 1799 roku do nowej murowanej cerkwi przeniesieni zostali mnisi bazyliańskiego klasztoru. W 1839 roku cerkiew była jedną z największych świątyń parafialnych w mieście. Na początku XX wieku nad drzwiami budynku znajdował się napis informujący o zbudowaniu cerkwi w 1780 r. z błogosławieństwem unickiego arcybiskupa H. Lisowskiego, na miejscu dawnej cerkwi Świętych Piotra i Pawła. Budynek ucierpiał podczas II wojny światowej, w 1944 r.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/84/Viciebsk%2C_Ru%C5%9B%2C_Papiaro%C4%8Dnaja_Piatro%C5%ADskaja%2C_Pietrapa%C5%AD%C5%82a%C5%ADskaja._%D0%92%D1%96%D1%86%D0%B5%D0%B1%D1%81%D0%BA%2C_%D0%A0%D1%83%D1%81%D1%8C%2C_%D0%9F%D0%B0%D0%BF%D1%8F%D1%80%D0%BE%D1%87%D0%BD%D0%B0%D1%8F_%D0%9F%D1%8F%D1%82%D1%80%D0%BE%D1%9E%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F%2C_%D0%9F%D0%B5%D1%82%D1%80%D0%B0%D0%BF%D0%B0%D1%9E%D0%BB%D0%B0%D1%9E%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%281941-44%29_%282%29.jpg/220px-thumbnail.jpg)
Wnętrze pokryte było malowidłami z XVIII w.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Страчаная спадчына: Сімяонаўская (Богаяўленская) царква // Памяць: Гісторыка-дакументальная хроніка Віцебска: У 2-х кн. / Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2003. — 680 с.: іл. — С. 620. — ISBN 985-11-0257-1.