Cerkiew św. Eliasza w Kamieniu Koszyrskim
07-214-0102 | |||||||||||||||||||
cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||
Widok ogólny (stan w 2012) | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
20 lipca/2 sierpnia | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||||||||||||||||
51°37′32,6″N 24°57′47,9″E/51,625722 24,963306 |
Cerkiew św. Eliasza – nieistniejąca[1] prawosławna cerkiew w Kamieniu Koszyrskim. Należała do parafii pod tym samym wezwaniem w jurysdykcji eparchii wołyńskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew została wzniesiona w 1700 na potrzeby parafii liczącej ówcześnie 1603 osoby. Według M. Teodorowicza została poświęcona w roku następnym. W sąsiedztwie budynku znajdowała się drewniana dzwonnica. W 1841 drewniana cerkiew była nadal w dobrym stanie technicznym[2].
Cerkiew wyremontowano w 1880 ze środków przekazanych na ten cel przez skarb państwa oraz z datków miejscowych parafian. Do obiektu dostawiono wówczas dzwonnicę[2]. W tym samym czasie do obiektu wstawiono nowy trzyrzędowy ikonostas. W 1907 cerkiew i prawosławny cmentarz w Kamieniu Koszyrskim otoczono ogrodzeniem[2].
W kwietniu 2015 cerkiew uległa całkowitemu zniszczeniu wskutek pożaru. Mimo podjęcia natychmiastowej akcji gaśniczej, strażakom udało się jedynie uratować wyposażenie wnętrza, m.in. zabytkowe ikony[1].
W 2019 r. rozpoczęto odbudowę świątyni[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew św. Eliasza była budowlą drewnianą na kamiennej podmurówce, trójdzielną, z pięciobocznie zamkniętym prezbiterium. Nad centralną częścią nawy znajdowała się cebulasta kopuła na ośmiobocznym bębnie[4]. Okna świątyni były prostokątne, część z nich znajdowała się w bębnie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Zachodnia Informacyjna Korporacja – W Kamieniu Koszyrskim na Wołyniu spłonęła zabytkowa cerkiew z 1700 r. [dostęp: 09.04.2015.]
- ↑ a b c d м. Камінь-Каширський. Храм святого пророка Іллі
- ↑ В Камені-Каширському молитовно вшанували пам’ять святого пророка Іллі. kam-blag.church.ua, 2 sierpnia 2019. [dostęp 2021-12-18]. (ukr.).
- ↑ J. Tokarski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie, t.2, Burchard Edition 2001, ISBN 83-87654-11-6, s.100.