Cesarska Posiadłość Akasaka
Posiadłość Akasaka (teren zielony) widziana z wieżowca Sanno Park Tower, w głębi wieżowce Shinjuku | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Tokio |
Typ budynku |
kompleks pałacowy |
Kolejni właściciele |
cesarze Japonii |
Położenie na mapie Tokio | |
Położenie na mapie Japonii | |
Położenie na mapie prefektury Tokio | |
35°40′36,3″N 139°43′37,1″E/35,676750 139,726972 |
Cesarska Posiadłość Akasaka (jap. 赤坂御用地 Akasaka Goyōchi; ang. Akasaka Estate, Akasaka Imperial Grounds)[1] – posiadłość cesarska o charakterze parkowym, na terenie której znajduje się kilka głównych, istniejących i byłych, rezydencji cesarskich w tokijskiej dzielnicy Moto-Akasaka, Minato-ku. Posiadłość ta zajmuje nieco ponad 500 tys. m², a więc o połowę mniej niż położony w odległości ok. 2 km kompleks pałacowy Kōkyo, który administracyjnie należy do dzielnicy Chiyoda[2].
Główne obiekty na terenie posiadłości[edytuj | edytuj kod]
Na terenie cesarskiej posiadłości Akasaka Goyōchi znajdują się:
- Pałac Akasaka Geihinkan (赤坂迎賓館 Akasaka Geihinkan, także rzadko: 赤坂離宮 Akasaka Rikyū; ang. State Guest House lub Tokyo State Guest House), rezydencja dla gości zagranicznych składających oficjalne wizyty w Japonii;
- Pałac Cesarski Akasaka (赤坂御所 Akasaka Gosho), dawniej Pałac Tōgū, do września 2021, rezydencja cesarza Naruhito, cesarzowej Masako i ich córki księżniczki Aiko, do czasu ich przeprowadzki do Pałacu Fukiage (吹上御所 Fukiage Gosho) położonego w Ogrodach Fukiage (吹上御苑 Fukiage Gyoen) na terenie kompleksu pałacowego Kōkyo 皇居[1]. Dwukondygnacyjny budynek, mieszczący 72 pokoje, został wybudowany w 1960 roku według projektu architekta Yoshirō Taniguchi (1904–1979). Po wyprowadzce pary cesarskiej (wrzesień 2021) pałac jest używany przez emerytowanego cesarza Akihito i jako Pałac Cesarski Sentō (仙洞御所 Sentō Gosho);
- rezydencja dla księcia Akishino (秋篠宮邸, Akishinomiya-tei) od 1990 roku, kompleks mieszkalny stworzony z kilku dawnych rezydencji cesarskich i budynków odnawianych na przestrzeni lat. Książę Akishino przeniósł się tu w 1990 roku. Od 2019 roku kompleks jest remontowany i rozbudowywany. Książę mieszka z rodziną w pobliżu, w specjalnie zbudowanym tymczasowym pałacu, zwanym Gokagūsho (御仮寓所, dosł. „rezydencja tymczasowa”);
- Wschodni Pałac Akasaka (赤坂東邸 Akasaka Higashi-tei, ang. Akasaka East Palace) jest usytuowany w pobliżu Yūshin-tei (aneksu Geihinkan w stylu japońskim). Powstał w 1984 roku i jest używany głównie jako tymczasowa rezydencja dla członków rodziny cesarskiej podczas prac remontowych w ich stałych siedzibach. Planowane jest włączenie tego pałacu do pobliskiej rezydencji księcia Akishino;
- na południowym skraju posiadłości znajdują się inne rezydencje członków rodziny cesarskiej[3].
Od strony północnej do posiadłości przylega szkoła podstawowa Gakushuin Primary School, do której uczęszczają m.in. dzieci z rodziny cesarskiej[4].
Ogrody Akasaka[edytuj | edytuj kod]
Dwa razy w roku, wiosną i jesienią, w części posiadłości o nazwie Ogrody Cesarskie Akasaka (御苑 Akasaka Gyoen, ang. Akasaka Imperial Gardens) odbywają się przyjęcia. Cesarz i cesarzowa – z udziałem także innych członków rodziny – zapraszają około 2 tys. gości, m.in.: ważnych przedstawicieli organów państwowych, osoby zasłużone dla Japonii w różnych dziedzinach, przedstawicieli misji dyplomatycznych[5].
Przeprowadzka cesarza[edytuj | edytuj kod]
We wrześniu 2021 roku, ponad dwa lata po wstąpieniu na tron, cesarz Naruhito przeprowadził się wraz z rodziną z Pałacu Cesarskiego Akasaka (Akasaka Gosho) do swojej nowej rezydencji – byłego Fukiage Sento Palace (Fukiage Sentō Gosho) – położonej w Ogrodach Fukiage na terenie Kōkyo, cesarskiego kompleksu pałacowego. Jednocześnie przeniesiono regalia cesarskie, Miecz-Trawosiecz (Kusanagi-no-tsurugi) i Wielki Klejnot (Yasakani-no-magatama), odziedziczone po byłym cesarzu Akihito, jego ojcu, jako dowód wstąpienia na tron[6][7][2].
Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Nazewnictwo pałaców i rezydencji cesarskich:
- kōkyo 皇居 → „pałac cesarski”, cesarski kompleks pałacowy w dzielnicy Chiyoda, w Tokio. W oficjalnej nomenklaturze Agencji Dworu Cesarskiego nosi on właśnie nazwę Kōkyo, po angielsku „The Imperial Palace”;
- kyūden 宮殿 → „pałac” (nazwa pospolita), Kyūden → nazwa oficjalna Pałacu Cesarskiego (głównego, właściwego) w języku japońskim, składającego się z siedmiu budynków, znajdującego się na terenie kompleksu cesarskiego Kōkyo. Według nomenklatury Agencji Dworu Cesarskiego, w języku angielskim nosi on nazwę „The Imperial Palace”, a więc identyczną, jak cały kompleks Kōkyo[1]. Z powyższego powodu często w prasie i wydawnictwach angielskojęzycznych (japońskich i zachodnich) w odniesieniu do całości kompleksu używa się nazwy „Tokyo Imperial Palace”, a do Kyūden, „Imperial Palace” lub dokładniej „Kyuden Tokyo Imperial Palace”. Natomiast w publikacjach w języku japońskim występuje nazwa 皇居宮殿 Kōkyo Kyūden;
- gosho 御所 → „pałac cesarski” (zwłaszcza Pałac Cesarski w Kioto → Kyōto Gosho 京都御所);
- ōmiya 大宮 → (1) „pałac”, „chram cesarski”, (2) „cesarzowa-wdowa”[1];
- ōmiya gosho 大宮御所 → „pałac cesarski”, „rezydencja cesarzowej-wdowy”[1];
- sentō gosho 仙洞御所 → „pałac byłego, emerytowanego cesarza”[1];
- tōgū gosho 東宮御所 → „pałac księcia koronnego”, „następcy tronu” (tōgū = kōtaishi[1][8];
- gyoen 御苑 → „park cesarski”[8]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Akasaka Gosho Agencja Dworu Cesarskiego, zdjęcia wnętrz Akasaka Gosho (ang.)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co. Ltd., 2018, s. 1556. ISBN 978-4-385-13107-8.
- ↑ a b Akasaka Estate. Nippon Communications Foundation, 2019. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
- ↑ 赤坂御所・仙洞仮御所・宮邸. Imperial Household Agency. [dostęp 2021-08-17]. (jap.).
- ↑ 学習院初等科. Gakushuin. [dostęp 2021-08-17]. (jap.).
- ↑ Their Majesties' Garden Parties. Imperial Household Agency. [dostęp 2021-08-17]. (ang.).
- ↑ Emperor Naruhito begins move to palace two years after ascension. THE JAPAN TIMES LTD., 6 września , 2021. [dostęp 2021-10-01]. (ang.).
- ↑ Japan Emperor Naruhito, His Family Move to Palace. Jiji Press Ltd., 6 września 2021. [dostęp 2021-10-01]. (ang.).
- ↑ a b Kenkyusha’s New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Ltd., 1991, s. 360. ISBN 4-7674-2015-6.