Chanie
Wygląd
Na mapach: 52°28′47″N 23°07′55″E/52,479722 23,131944
część wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | |
Część miejscowości | |
Strefa numeracyjna |
85 |
Kod pocztowy |
17-330[2] |
Tablice rejestracyjne |
BSI |
SIMC |
0037724[3] |
Położenie na mapie gminy Nurzec-Stacja | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego | |
52°28′47″N 23°07′55″E/52,479722 23,131944[1] |
Chanie – część wsi Chanie-Chursy w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Nurzec-Stacja, nad rzeką Nurczyk[4].
W okresie II Rzeczypospolitej Chanie należały do gminy Milejczyce.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 81 osób, wśród których 2 było wyznania rzymskokatolickiego, 72 prawosławnego a 7 mojżeszowego. Jednocześnie 4 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 77 białoruską. Było tu 17 budynków mieszkalnych[5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 171071
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 138 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 237, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2013-08-31].
- ↑ Rejestr TERYT
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 22 .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Chanie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 299 .