Chcę żyć

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chcę żyć
Centrum Koordynacyjne do przyjmowania wezwań rosyjskiego personelu wojskowego do poddania się
Logo projektu
Założony 18 września 2022 r
Strona internetowa Oficjalna strona projektu
Telegramowy bot projektu

Chcę żyć ( ukr. Хочу жити; Choczu żity) — infolinia do przyjmowania wezwań od rosyjskich żołnierzy biorących udział w inwazji na Ukrainę chcących się poddać; Obsługiwana jest przez Główny Zarząd Wywiadu Ukrainy serwis ma na celu pomóc rosyjskim żołnierzom, którzy nie chcą uczestniczyć w rosyjskiej inwazji na Ukrainę, w bezpiecznym poddaniu się Siłom Zbrojnym Ukrainy[1][2]. Projekt gwarantuje zatrzymanie poddających się żołnierzy zgodnie z konwencjami genewskimi[3]. Dzwonią głównie Rosjanie jeszcze niezmobilizowani by pozyskać zawczasu informacje, jak się bezpiecznie poddać. Pracownicy ukraińskiej infolinii "Chcę żyć" odbierają około stu telefonów dziennie[4].

Proces kapitulacji[edytuj | edytuj kod]

Według oficjalnej strony projektu istnieje kilka metod, za pomocą których rosyjski żołnierz może poddać się: może zadzwonić na całodobową infolinię lub wykonywać instrukcje od chatbota na kanale telegram projektu[5][6].

Tym, którzy się poddali, Ukraińcy oferują możliwość wzięcia udziału w wymianie więźniów organizowanej między rządami Rosji i Ukrainy lub tymczasowego pozostania w areszcie z możliwością późniejszego zostania w Ukrainie albo emigracji[7].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Usługa została uruchomiona 18 września 2022 przez Dowództwo Koordynacyjne ds. Traktowania Jeńców Wojennych, w ramach kontynuacji projektu mającego na celu informowanie rosyjskiego wojska o możliwości złożenia broni i ratowania ich życia; Specjalny państwowy projekt obejmował początkowo całodobową infolinią za przyjmowaniem zgłoszeń od rosyjskiego wojska i ich rodzin o nazwie „Chcę żyć”[8][9].

Z pomocą tego projektu pierwszy rosyjski żołnierz, który został zmobilizowany natychmiast po ogłoszonej częściowej mobilizacji w Rosji, poddał się Siłom Zbrojnym Ukrainy 5 października 2022 roku[10]. W pierwszym miesiącu istnienia infolinii obsłużono ponad trzy tysiące telefonów od rosyjskiego personelu wojskowego[11]. Wkrótce po uruchomieniu projektu rosyjskie organy państwowe zablokowały dostęp do niego z terytoriów kontrolowanych przez Federację Rosyjską dlatego został uruchomiony kanał telegram z chatbotem.[5][6][3] Do 14 maja 2023 r. stronę internetową projektu odwiedziło łącznie ponad 36 milionów użytkowników, z czego 32 miliony połączeń pochodziło z terytorium Federacji Rosyjskiej; Za pośrednictwem wszystkich kanałów komunikacji zarejestrowano łącznie 16 tysięcy zgłoszeń[12]. Operacje poddania się rosyjskich żołnierzy odbywają się co 2 dni[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ "Добровільно в полон": як працює проєкт "Хочу жить" для російських військових. Українське радіо, 2022-10-11. [dostęp 2022-10-21].
  2. ↑ Проект "Хочу жить" помогает российским военнослужащим не попасть на войну. Настоящее время, 2022-10-13. [dostęp 2022-10-21].
  3. ↑ a b Moscow blocked access to a Ukrainian website for Russian soldiers who want to surrender after it was bombarded with requests. Business Insider, 2022-10-05. [dostęp 2022-10-21].
  4. ↑ Alicja Gardulska, Weronika Walenciak, "Chcę żyć". Ukraińska infolinia dla rosyjskich dezerterów [online], wyborcza.pl [dostęp 2023-04-25].
  5. ↑ a b Россия заблокировала сайт "Хочу жить", но желающих сдаться в плен очень много: куда им обращаться. 24tv, 2022-10-17. [dostęp 2022-10-21].
  6. ↑ a b Про умови здачі в полон росіяни можуть дізнаватися через соціальні мережі. ГУР МОУ, 2022-10-17. [dostęp 2022-10-21].
  7. ↑ Ukraińska infolinia dla Rosjan bije rekordy popularności. "Proszę, zabierzcie nas!" [online], Onet Wiadomości, 26 stycznia 2023 [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  8. ↑ Запущено Єдиний центр та цілодобову гарячу лінію прийому звернень від російських військових. ГУР МОУ, 2022-09-19. [dostęp 2022-10-21].
  9. ↑ В Украине создали горячую линию для российских военных, готовых сложить оружие. УНІАН, 2022-09-18. [dostęp 2022-10-21].
  10. ↑ Перший російський мобілізований здався у полон за допомогою проєкту "Хочу жити". Центр національного спротиву, 2022-10-05. [dostęp 2022-10-21].
  11. ↑ На горячие линии "Хочу жить" обратилось уже более трех тысяч российских военных. Укрінформ, 2022-10-20. [dostęp 2022-10-21].
  12. ↑ Rosyjscy żołnierze wolą się poddać, niż walczyć na froncie? 16 tys. zgłoszeń [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2023-05-15] (pol.).
  13. ↑ Более 3 тысяч граждан РФ в марте захотели сдаться в плен, — "Хочу жить" (видео) [online], ФОКУС, 16 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-25] (ros.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Chcę_żyć&oldid=70368007”