China Open 2008
| ||||
![]() | ||||
Liczba uczestników |
40 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
147 | |||
Rozegrane mecze |
39 |
Snookerowy turniej rankingowy Honghe Industrial 2008 World Snooker China Open był rozgrywany w dniach 24 – 30 marca 2008 roku w auli Uniwersytetu Pekińskiego.
Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Graeme Dott, który przegrał w swoim pierwszym meczu z Barry Pinchesem 1:5. Zwycięzcą turnieju został Szkot Stephen Maguire, któremu uległ 9:10 Shaun Murphy.
W pierwszej rundzie fazy zasadniczej turnieju, w pojedynku Shauna Murphy’ego i Dave’a Harolda, rozegrany został najdłuższy frame w historii zawodowego snookera. Ostatni, ósmy frame tego spotkania trwał 93 minuty i 12 sekund.
China Open był przedostatnim turniejem sezonu 2007/2008; po nim zostały rozegrane tylko Mistrzostwa świata.
W Polsce turniej transmitowała stacja komercyjna Eurosport.
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Zwycięzca: £48 000
- II Miejsce: £22 500
- Półfinalista: £12 000
- Ćwierćfinalista: £6 500
- Ostatnia 16-ka: £4 275
- Ostatnia 32-ka: £2 750
- Ostatnia 48-ka: £1 725
- Ostatnia 64-ka: £1 325
- Najwyższy break turnieju: £2 000
- Maksymalny break: £20 000
- Najwyższy break eliminacji: £500
- Maksymalny break w eliminacjach: £1 000
Łączna pula nagród: £250 000
Wydarzenia związane z turniejem[edytuj | edytuj kod]
- Ostatni frame meczu pierwszej rundy między Shaunem Murphy i Dave Haroldem był najdłuższym w historii snookera. Trwał 93 minut i 12 sekund. Poprzedni rekord wynoszący 92 minuty i 59 sekund ustanowili w 1994 roku Cliff Thorburn oraz Stephen O’Connor w trakcie kwalifikacji do turnieju Welsh Open.
- Maksymalny break uzyskany przez Stephena Maguire w drugim frejmie meczu półfinałowego z Ryanem Dayem był pierwszym tego typu osiągnięciem podczas turnieju rankingowego rozgrywanego w Azji.
Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]
Zawodnicy zakwalifikowani z listy rankingowej[edytuj | edytuj kod]
Zawodnicy wyłonieni w ramach kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]
Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju China Open poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej ówczesnego sezonu):
Joe Swail (17)
Joe Perry (18)
Barry Hawkins (19)
Matthew Stevens (20)
Mark King (21)
Jamie Cope (22)
Stuart Bingham (23)
Nigel Bond (25)
Marco Fu (27)
Mark Allen (29)
Dave Harold (30)
Ricky Walden (36)
Fergal O’Brien (37)
Marcus Campbell (52)
Barry Pinches (56)
Mike Dunn (59)
Runda dzikich kart[edytuj | edytuj kod]
Runda dzikich kart odbyła się w Pekinie. Padły w niej następujące wyniki:
Mecz | Wynik | ||
---|---|---|---|
WC1 | ![]() |
5-1 | ![]() |
WC2 | ![]() |
5-2 | ![]() |
WC3 | ![]() |
5-4 | ![]() |
WC4 | ![]() |
5-1 | ![]() |
WC5 | ![]() |
5-4 | ![]() |
WC6 | ![]() |
5-2 | ![]() |
WC7 | ![]() |
5-4 | ![]() |
WC8 | ![]() |
5-3 | ![]() |
Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]
Finał[edytuj | edytuj kod]
Finał: Do 10 frame’ów Uniwersytet Pekiński, Pekin, Chiny, 30 marca 2008. | ||
Stephen Maguire![]() |
10-9 | Shaun Murphy![]() |
Sesja popołudniowa: 60-41, 32-63 (54), 0-72 (72), 74-0 (74), 120-0 (106), 68-24, 114-0 (102), 0-136 (136) Sesja wieczorna: 24-75 (75), 36-61, 8-92 (81), 39-74, 137-0 (137), 80-15, 80-0 (80), 97-17 (89), 0-107 (86), 46-61, 64-40 | ||
137 | Najwyższy break | 136 |
3 | Breaki 100+ | 1 |
3 | Breaki 150+ | 5 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego[edytuj | edytuj kod]
Stephen Maguire 147, 137, 126, 106, 105, 102
Ken Doherty 140, 136
Shaun Murphy 136, 112, 111
Mark Allen 135, 118
Mark Selby 132, 127, 117, 109, 106
Fergal O’Brien 128
John Higgins 127, 116
Barry Pinches 127, 116
Ryan Day 123, 104
Marco Fu 121, 114, 105
Jin Long 115
Neil Robertson 112
Marcus Campbell 110, 106
Mark J. Williams 110, 108, 101
Ricky Walden 107, 104
Nigel Bond 104, 101, 100
Barry Hawkins 102
Statystyki turnieju[edytuj | edytuj kod]
Statystyki pierwszej rundy[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() |
Anglia | 17 | 53,13% |
![]() |
Szkocja | 5 | 15,63% |
![]() |
Walia | 3 | 9,38% |
![]() |
Irlandia Północna | 2 | 6,25% |
![]() |
Irlandia | 2 | 6,25% |
![]() |
Chiny | 1 | 3,13% |
![]() |
Australia | 1 | 3,13% |
![]() |
Hongkong | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 10
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 6
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 118 (144)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,38
- Najwyższe zwycięstwo: 5-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2
Statystyki drugiej rundy[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() |
Anglia | 8 | 50,00% |
![]() |
Szkocja | 2 | 12,50% |
![]() |
Walia | 2 | 12,50% |
![]() |
Irlandia Północna | 1 | 6,25% |
![]() |
Irlandia | 1 | 6,25% |
![]() |
Chiny | 1 | 6,25% |
![]() |
Hongkong | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 10
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 59 (72)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,38
- Najwyższe zwycięstwo: 5-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki ćwierćfinałów[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() |
Anglia | 3 | 37,50% |
![]() |
Szkocja | 2 | 25,00% |
![]() |
Walia | 2 | 25,00% |
![]() |
Irlandia Północna | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 28 (36)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,00
- Najwyższe zwycięstwo: 5-0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Statystyki półfinałów[edytuj | edytuj kod]
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
![]() |
Anglia | 2 | 50,00% |
![]() |
Szkocja | 1 | 25,00% |
![]() |
Walia | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 20 (22)
- Średnia liczba partii w meczu: 10,00
- Najwyższe zwycięstwo: 6-3
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]
Kwalifikacje do turnieju zostały rozegrane w dniach 22 – 25 stycznia 2008 roku w Prestatynie (Walia). Szesnastu najlepszych zawodników uzyskało awans do fazy zasadniczej; ośmiu najwyżej sklasyfikowanych w rankingu zapewniło sobie miejsce w pierwszej rundzie turnieju, natomiast ośmiu pozostałych wzięło udział w tzw. "rundzie dzikich kart", w której zmierzyli się z chińskimi rywalami, wytypowanymi przez organizatorów turnieju.
Drabinka kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]
Breaki stupunktowe kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]
Munraj Pal 144
Andrew Higginson 138
Jamie Cope 134
James McBain 131
Liu Chuang 130, 104, 101
Mike Dunn 128
Mark Allen 128
Jimmy Michie 125
Barry Pinches 120
Jamie O’Neill 119
Anthony Hamilton 119
Liu Song 114, 113
David Roe 113
David Morris 112
Michael Holt 110
Leo Fernandez 104
Stuart Pettman 104
Dave Harold 104
Matthew Selt 103, 103, 102
Marco Fu 101, 101
Michael Judge 100
Lee Spick 100
Fergal O’Brien 100
Ian McCulloch 100