Chlorek magnezu
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
MgCl2 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
95,21 g/mol | ||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
białe błyszczące kryształy[1] lub białe lub szare granulki albo płatki[2] | ||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||
| Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||
| Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||
| ATC | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Chlorek magnezu (łac. Magnesii chloridum) – związek nieorganiczny, sól o wzorze MgCl2.
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
- silnie higroskopijny
- dobrze rozpuszcza się w wodzie
- z roztworów wodnych wydziela się w postaci heksahydratu MgCl
2·6H
2O o gęstości 1,57 g/cm3, który rozkłada się powyżej 117 °C
Otrzymywanie[edytuj | edytuj kod]
Sól uwodnioną otrzymuje się na skalę przemysłową z wody morskiej, z solanek bogatych w magnez lub z karnalitu (MgCl
2·KCl·6H
2O). Wodę morską traktuje się zasadami w celu wytrącenia wodorotlenku magnezu, Mg(OH)
2, który przeprowadzany jest w MgCl
2 za pomocą kwasu solnego. W pozostałych przypadkach roztwory zatęża się, a MgCl
2·6H
2O uzyskuje się przez krystalizację frakcyjną. MgCl
2·6H
2O otrzymać można też działając kwasem solnym na węglan, tlenek lub wodorotlenek magnezu i krystalizację produktu[1]. W krajach azjatyckich przez krystalizację frakcyjną z wody morskiej uzyskuje się przyprawę nazywaną w zależności od miejsca pochodzenia nigari lub lushui, zawierającą ok. 95% chlorku magnezu.
Sól bezwodną otrzymać można[1]:
- przez ogrzewanie MgCl
2·6H
2O w atmosferze chlorowodoru (ogrzewanie bez HCl prowadzi do powstania Mg(OH)Cl) - przez ogrzewanie MgCl
2·NH
4Cl·6H
2O
- MgCl
2·NH
4Cl·6H
2O → MgCl
2·NH
4Cl + 6H
2O↑ - MgCl
2·NH
4Cl → MgCl
2 + NH
4Cl↑
- MgCl
- przez ogrzewanie tlenku magnezu z węglem i chlorem: MgO + C + Cl → MgCl
2 + CO↑
Zastosowanie medyczne[edytuj | edytuj kod]
Chlorek magnezu jest jedną z łatwo przyswajalnych form tego pierwiastka. Może mieć zastosowanie w leczeniu depresji – u ludzi z cukrzycą i obniżonym poziomem magnezu w surowicy osiąga skuteczność porównywalną z imipraminą (lekiem z grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych)[4]. Doustne przyjmowanie magnezu w postaci chlorku jest utrudnione z powodu charakterystycznego smaku oraz higroskopijności substancji. Duże dawki chlorku magnezu mogą mieć pewien efekt przeczyszczający, znacznie jednak mniejszy niż siarczan magnezu. Możliwe jest zatrucie przy doustnej podaży rozpuszczalnych soli magnezu w przypadku znacznie obniżonej funkcji nerek.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Pradyot Patnaik, Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, s. 521–523, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).
- ↑ a b c Magnesium chloride anhydrous, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 5360315 [dostęp 2021-12-29] (ang.).
- ↑ a b Magnesium chloride (nr 449172) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ Lazaro Barragán-Rodríguez, Martha Rodríguez-Morán, Fernando Guerrero-Romero, Efficacy and safety of oral magnesium supplementation in the treatment of depression in the elderly with type 2 diabetes: a randomized, equivalent trial, „Magnesium Research”, 21 (4), 2008, s. 218–223, DOI: 10.1684/mrh.2008.0149, PMID: 19271419 [dostęp 2021-12-29] (ang.).
