Christos Markopulos
Data i miejsce urodzenia |
24 grudnia 1924 lub 1 stycznia 1925 |
---|---|
Data śmierci |
21 lipca 2017 |
Zawód, zajęcie |
polityk, chemik, nauczyciel akademicki |
Alma Mater | |
Stanowisko |
poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1981–1984), poseł do Parlamentu Hellenów (1985–1989), minister bez teki (1988–1989) |
Partia |
Christos Markopulos (gr. Χρίστος Μαρκόπουλος; ur. 24 grudnia 1924 lub 1 stycznia 1925 w Atenach[1], zm. 21 lipca 2017[2]) – grecki polityk, chemik i nauczyciel akademicki, parlamentarzysta krajowy i eurodeputowany I kadencji, w latach 1988–1989 minister.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego rodzice byli uciekinierami z Konstantynopola. Podczas II wojny światowej walczył w lewicowej młodzieżowej partyzantce EPON. W 1952 ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Narodowym im. Kapodistriasa w Atenach, odbył studia specjalistyczne z radiochemii na University of Leicester oraz badania w laboratoriach Harwell, Saclay i Oak Ridge National Laboratory. W 1960 uzyskał doktorat na macierzystej uczelni, objął stanowisko profesorskie na Politechnice Narodowej w Atenach. Pracował w krajowym laboratorium nuklearnym „Demokritos” jako kierownik zespołu laboratoryjnego i dyrektor. Działał także jako sekretarz generalny greckiego stowarzyszenia chemików i szef krajowego zrzeszenia badaczy tematyki nuklearnej. Autor książek z zakresu chemii i chemii nuklearnej. W 1969 w ramach represji junty czarnych pułkowników zakazano mu wyjazdu z kraju i pozbawiono pracy. W 1973 anulowano te sankcje, wyjechał wówczas jako badacz na Uniwersytet w Bolonii i Uniwersytet Techniczny w Darmstadt. W 1974 powrócił do pracy w „Demokritos”, prowadząc badania nad radioimmunologią[3][4].
Od 1963 do 1967 współpracował z Andreasem Papandreu. W 1975 został członkiem komitetu centralnego Ogólnogreckiego Ruchu Socjalistycznego, działał także w powiązanych z PASOK organizacjach społecznych[3][4]. W wyborach w 1981 wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego[1], od 1984 do 1985 był koordynatorem ds. Europie Zachodniej. W latach 1985–1989 zasiadał w Parlamencie Hellenów IV kadencji[5], zasiadał także w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy. Od czerwca 1988 do lipca 1989 pozostawał ministrem bez teki ds. organizacji międzynarodowych w rządzie Andreasa Papandreu[6]. W kolejnych 90. zaangażowany w organizacje działające na rzecz współpracy wewnątrz Półwyspu Bałkańskiego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Christos Markopoulos. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-10-11].
- ↑ Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών ο πρώην υπουργός Χρήστος Μαρκόπουλος. protothema.gr, 21 lipca 2017. [dostęp 2022-10-11]. (gr.).
- ↑ a b c Χρήστος Μαρκόπουλος. biblionet.gr. [dostęp 2022-10-11]. (gr.).
- ↑ a b Christos Markopoulos. parltrack.org. [dostęp 2022-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 października 2022)]. (ang.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Hellenów. hellenicparliament.gr. [dostęp 2022-10-11]. (gr.).
- ↑ Κυβέρνησις ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. gslegal.gov.gr. [dostęp 2022-10-11]. (gr.).
- Absolwenci Uniwersytetu Narodowego w Atenach
- Członkowie greckiego ruchu oporu
- Greccy chemicy
- Greccy ministrowie
- Greccy posłowie do Parlamentu Europejskiego
- Ludzie urodzeni w Atenach
- Politycy Panhelleńskiego Ruchu Socjalistycznego
- Posłowie do Parlamentu Grecji (od 1974)
- Wykładowcy uczelni w Grecji
- Urodzeni w 1925
- Zmarli w 2017