Chrząszczowa Góra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chrząszczowa Góra
Ilustracja
Widok z Pasma Pewelskiego
Państwo

 Polska

Pasmo

Pasma Pewelsko-Krzeszowskie

Wysokość

560 m m n.p.m.

Położenie na mapie gminy Stryszawa
Mapa konturowa gminy Stryszawa, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Chrząszczowa Góra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Chrząszczowa Góra”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Chrząszczowa Góra”
Położenie na mapie powiatu suskiego
Mapa konturowa powiatu suskiego, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Chrząszczowa Góra”
Ziemia49°43′19,0″N 19°28′38,7″E/49,721944 19,477417

Chrząszczowa Góra (560 m n.p.m.)[1][2] – szczyt znajdujący się w granicach wsi Lachowice i Kuków w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Stryszawa. W regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczany jest do Beskidu Makowskiego[3], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Pasm Pewelsko-Krzeszowskich[4].

Po raz pierwszy nazwę góry podał Andrzej Matuszczyk w przewodniku po Beskidzie Małym, dawniej na mapach nie miała ona nazwy. Pochodzi od należącego do Lachowic osiedla Chrząszówka u jej południowego podnóża[5]. Chrząszczowa Góra jest najdalej na wschód wysuniętym szczytem Pasma Pewelskiego. Znajduje się w południowo-wschodnim grzbiecie Pasma Pewelskiego, odbiegającym od Wajdowego Gronia. Grzbiet ten poprzez Palenicę, Łopuszniaka, Bacową Przełączkę i Chrząszczową Górę opada w widły Lachówki i Kocońki, na Chrząszczowej Górze skręcając na północny wschód. Zachodnie stoki Chrząszczowej Góry opadają do Mącznianki i jej dopływu, południowe i wschodnie do Lachówki, północno-wschodnie do Kocońki[6]. Na szczycie jest znak geodezyjny (559,7 m)[1].

Chrząszczowa Góra jest w większości porośnięta lasem, ale dolną część stoków zajmują pola uprawne. Wyżej położone pola przestano użytkować i stopniowo zarastają lasem[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-05-09].
  2. Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5.
  3. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 327–328, ISBN 83-01-12479-2.
  4. J. Balon, M. Jodłowski, P. Krąż, Beskidy Zachodnie (513.4–5)', [w:] A. Richling i inni red., Regionalna geografia fizyczna Polski, Poznań data=2021, s. 481–496.
  5. Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 392.
  6. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-05-09].