Cmentarz prawosławny w Tarnogrodzie
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
![]() Widok ogólny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ cmentarza |
wyznaniowy |
Wyznanie |
prawosławne (d. także katolickie) |
Stan cmentarza |
czynny |
Powierzchnia cmentarza |
2 ha |
Liczba kwater cmentarnych |
bez podziału |
Data otwarcia |
ok. 1828 |
Zarządca | |
Położenie na mapie Tarnogrodu ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego ![]() | |
Położenie na mapie gminy Tarnogród ![]() | |
![]() |
Cmentarz prawosławny w Tarnogrodzie – prawosławna nekropolia w Tarnogrodzie, utworzona w ok. 1828 na potrzeby miejscowej ludności unickiej i katolickiej, od lat 40. XIX w. prawosławna i użytkowana do dnia dzisiejszego.
Historia i opis[edytuj | edytuj kod]
Cmentarz został założony ok. 1828 z przeznaczeniem dla miejscowej parafii unickiej jako kontynuacja starego cmentarza katolickiego i unickiego[1]. Kiedy jednak w latach 40. XIX w. część mieszkańców przyjęła prawosławie, miejscowi katolicy zaczęli domagać się osobnej kwatery, do czego w końcu nie doszło aż do II wojny światowej[1]. W 1946 został powiększony w kierunkach zachodnim i południowym o tereny Ordynacji Zamojskiej, jednak warunki glebowe nie pozwalały na ich natychmiastowe użytkowanie[1]. W 1949 rekoncyliowano poprzedni cmentarz, co wkrótce spowodowało zamknięcie opisywanej nekropolii dla katolików w 1955[1]. Obecnie cmentarz jest wciąż użytkowany przez ludność prawosławną[1].
Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii zachowało się ok. 130 kamiennych nagrobków sprzed 1945, w tym 10 z I połowy XIX w. i 44 z I połowy XX w. Najstarszy pochówek pochodzi z 1878[1]. Wśród wyróżnionych pochówków są m.in.: proboszcza parafii w Chmielku ks. Michała Krypiakiewicza, burmistrza Tarnogrodu Adama Chmielewskiego, oficera 2 Pułku Ułanów Sierakowskiego, proboszczów katolickiej parafii tarnogrodzkiej ks. Ignacego Chwalewskiego, Marcina Stefańskiego, Konstantego Polaczka, Edmunda Bogusławskiego; aptekarza Józefa Rzeczniowskiego, lekarza Bogusława Kraczkiewicza, cesarskiego naczelnika Pawła Mojaka oraz trzech żołnierzy wojska polskiego poległych 15 września 1939[1].
Wokół cmentarza rośnie bardzo dużo drzew: lipy, wiązy, topole, dęby, kasztanowce, świerki, olchy i robinie i jej samosiewy[1]. Południowa część cmentarza jest użytkowana rolniczo[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.