Przejdź do zawartości

Cookie (kakadu)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cookie w 2008

Cookie (30 czerwca 193327 sierpnia 2016) – samiec kakadu ognistoczubej (Cacatua leadbeateri) żyjący w Brookfield Zoo nieopodal Chicago w stanie Illinois. Uważany jest za najdłużej żyjącego przedstawiciela swojego gatunku, który znacznie przekroczył oczekiwaną długość życia dla tych papug.

Był jednym z najdłużej żyjących ptaków w ogóle[1], w 2016 wpisany został do Księgi Rekordów Guinnessa jako najstarsza żyjąca papuga[2]. Drugim najstarszym przedstawicielem kakadu ognistoczubej okazała się 31-letnia (w 2009) samica z Paradise Wildlife Sanctuary w Anglii[3]. Według informacji World Parrot Trust przeciętnie te papugi w niewoli żyją 40–60 lat[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Cookie był swego czasu najstarszym zwierzęciem w Brookfield Zoo i ostatnim zwierzęciem, które znajdowało się w zoo jeszcze w momencie jego otwarcia w 1934. W maju tamtego roku[2] przybył do Brookfield Zooo z Taronga Zoo (Sydney, Nowa Południowa Walia); wówczas oceniono jego wiek na 1 rok[5].

W 2007 u Cookiego zdiagnozowano chorobę zwyrodnieniową stawów oraz osteoporozę i zastosowano odpowiednie leczenie; są to normalne schorzenia nie tylko u starzejących się ludzi, ale i innych zwierząt[5]. Możliwe, że osteoporoza wykształciła się wskutek niewłaściwej diety, bowiem przez pierwsze 40 lat życia Cookie karmiony był wyłącznie ziarnem, jako że wtedy nie znano jeszcze dokładnie wymagań żywieniowych tych ptaków[6].

Cookie nie był eksponowany dla zwiedzających od 2009; wcześniej przez kilka miesięcy wystawiano go tylko w weekendy. Przeniesiono go do mieszczącego się za Bird and Reptile House biura pracowników[7] celem poprawienia jego stanu zdrowia; po usunięciu Cookie ze stałej ekspozycji poprawił mu się apetyt, zachowanie, do tego pracownicy zauważyli mniej oznak stresu. Wystawiany był jedynie na wyjątkowe okazje, takie jak własne urodziny w czerwcu[3]. W 2013 stan zdrowia Cookie oceniono na dobry jak na swój wiek[8]. Nauczył się jednego słowa – własnego imienia, które powtarzał, gdy chciał zwrócić na siebie uwagę[7]. Cieszył się szczególnym zainteresowaniem; otrzymywał maile od swoich fanów, a niektórzy odwiedzający przynosili mu małe zabawki[7][5].

Cookie został uśpiony 27 sierpnia 2016 w wieku 83 lat po tym, jak jego stan zdrowia gwałtownie się pogorszył. Władze zoo zaplanowały postawienie mu memoriału[7]. Rozważano również, co zrobić ze szczątkami Cookie; większość zwierząt z zoo po ich śmierci zakopywano lub spalano, ale w wyjątkowych przypadkach zachowywano je jako okazy muzealne[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Longevity, ageing, and life history of Cacatua leadbeateri. The Animal Ageing and Longevity Database. [dostęp 2017-06-08]. (ang.).
  2. a b Guinness World Records 2016. Guinness World Records, 2016. [dostęp 2017-06-08]. (ang.).
  3. a b Cookie Cockatoo „Retires”, Chicago Zoological Society, 2009 [zarchiwizowane 2009-10-09] (ang.).
  4. World Parrot Trust: Major Mitchell’s Cockatoo (Cacatua leadbeateri). Parrots Encyclopedia. [dostęp 2017-06-08]. (ang.).
  5. a b c Chris Stach: Zoo's oldest resident retires at 76. Riverside/Brookfield Landmark, 1 października 2009. [dostęp 2017-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 marca 2012)]. (ang.).
  6. Lindsey Tanner, Zoo Beasts Must Battle the Bulge, Too, FOX News, 17 marca 2008 [zarchiwizowane 2008-03-22] (ang.).
  7. a b c d Steve Johnson: Cookie the Cockatoo at Brookfield Zoo dies. Chicago Tribune, 29 sierpnia 2017. [dostęp 2017-06-08]. (ang.).
  8. Meet our oldest animals in Chicago. Chicago Tribune, 7 listopada 2013. (ang.).
  9. Neil Steinberg: Steinberg: Zoo’s eldest resident, Cookie the cockatoo, dead at 83. Chacafgo Sun Times, 29 sierpnia 2016. [dostęp 2017-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 października 2016)]. (ang.).