Cordicollis
| Cordicollis | |||
| de Marseul, 1879 | |||
.png) Cordicollis instabilis | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Cordicollis | ||
| Synonimy | |||
| |||
Cordicollis – rodzaj chrząszczy z rodziny nakwiatkowatych i podrodziny Anthicinae.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcze o wyraźnie owłosionym ciele, u gatunków środkowoeuropejskich długości od 2,8 do 4 mm. Głowę mają gęsto i grubo punktowaną, z tyłu zaokrągloną i zwykle zachodzącą na brzeg przedni przedplecza, wyposażoną w duże i wyłupiaste oczy złożone. Cienkie czułki są dłuższe niż głowa i przedplecze razem wzięte. Przedplecze jest wypukłe, grubo i gęsto punktowane, wyraźnie zwężone ku tyłowi, w części przedniej pozbawione guzków, a w części nasadowej z przewężeniem o formie łagodnego, łukowatego wcięcia. Ubarwienie głowy i przedplecza jest brunatne do czarnego, wyraźnie ciemniejsze od koloru tła podługowato-owalnych pokryw. Na wierzchołkach pokryw samców nie występują ząbki. Na odnóżach brak jest długich, sterczących szczecinek, a przedostanie człony ich stóp są sercowatego kształtu. Tylna para odnóży u samców ma na goleniach ząbki lub rozszerzenia. Dymorfizm płciowy może się również zaznaczać w budowie końcowych członów czułków[1][2].
Występowanie i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Przedstawiciele rodzaju występują w krainach: palearktycznej, orientalnej i etiopskiej[2]. W Europie stwierdzono ich 11 gatunków[3], z czego w Polsce tylko C. gracilis, aczkolwiek możliwe jest również znalezienie w niej C. instabilis[4][2].
Gatunki środkowoeuropejskie zasiedlają środowiska nadwodne[2].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten został wprowadzony w 1879 roku przez Sylvaina A. de Marseula[5], początkowo jako podrodzaj z rodzaju Anthicus[2]. W 1894 roku Maurice Pic wprowadził dla niego nową nazwę Cordicomus, jednak krok ten był niezgodny z zasadami ICZN[5].
Rodzaj ten obejmuje około 30 opisanych gatunków[2], w tym[5]:
- Cordicollis austriacus (Pic, 1901)
- Cordicollis baicalicus (Mulsant & Rey, 1866)
- Cordicollis caucasicus (Pic, 1893)
- Cordicollis gracilior (Abeille de Perrin, 1885)
- Cordicollis gracilis (Panzer, 1797)
- Cordicollis instabilis (W. L. E. Schmidt, 1842)
- Cordicollis litoralis (Wollaston, 1854)
- Cordicollis martinezi (Pic, 1932)
- Cordicollis notoxoides (Wollaston, 1864)
- Cordicollis opaculus (Wollaston, 1864)
- Cordicollis posticus (Motschulsky, 1849)
- Cordicollis postluteofasciatus (Pic, 1938)
- Cordicollis rufescens (J. Müller, 1908)
- Cordicollis turcus (De Marseul, 1879)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ T. Barłożek, R. Gawroński, K. Komosiński, Sz. Konwerski, R. Matusiak, M. Miłkowski, R. Ruta. Nowe stanowiska Anthicidae (Coleoptera: Tenebrionoidea) w Polsce. „Wiadomości Entomologiczne”. 30 (3), s. 159-169, 2011.
- ↑ a b c d e f Daniel Kubisz, Przemysław Szwałko: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 80. Nakwiatkowate - Anthicidae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1998, s. 10-29.
- ↑ Cordicomus Pic, 1894. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-12-22].
- ↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Tom XXIII, zeszyt 14. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 3.. Warszawa: 1987.
- ↑ a b c genus Cordicollis Marseul, 1879. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2019-12-22].