Długie (powiat rypiński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Długie
wieś
Ilustracja
Pałac
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

rypiński

Gmina

Wąpielsk

Wysokość

103 m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

718[2]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

87-337[3]

Tablice rejestracyjne

CRY

SIMC

0850307

Położenie na mapie gminy Wąpielsk
Mapa konturowa gminy Wąpielsk, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Długie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Długie”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Długie”
Położenie na mapie powiatu rypińskiego
Mapa konturowa powiatu rypińskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Długie”
Ziemia53°06′26″N 19°19′47″E/53,107222 19,329722[1]

Długiewieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie rypińskim, w gminie Wąpielsk.

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Długie, po jej zniesieniu w gromadzie Strzygi. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa toruńskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 718 mieszkańców[2]. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Wąpielsk.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś była wzmiankowana w 1323 r. w dokumencie książąt dobrzyńskich Bolesława i Władysława. W końcu XIV w. należała do Świnków - najpierw do Piotra, a potem Jakuba. Pod koniec XVI w. przeszła w ręce rodziny Plemięckich, po których majątek w drugiej połowie XVII w. przejęli Działyńscy.

Budynki dawnej obory i młyna

W XVIII w. wieś należała do Zamoyskich, a później Cissowskich. W 1776 r. Michał Cissowski posiadał majątek obejmujący: Długie, młyn Bucha, Strzygi, Tadajewo, Tomaszewo, Warpalice oraz Wrzeszewo. W 1842 r. drogą koligacji rodzinnych majątek przeszedł w ręce rodziny hrabiów Broel-Platerów. Po śmierci hrabiego Krzysztofa Broel-Platera w 1871 r. majątkiem przez 30 lat zarządzała wdowa po nim, hrabina Elżbieta. W 1904 r. jej syn, Gustaw Broel-Plater, sprzedał majątek Arturowi Borzewskiemu. W okresie międzywojennym majątek obejmował ponad 1000 ha powierzchni i należał do największych majątków ziemskich w okolicach Rypina.

Obiekty krajoznawcze: We wsi znajduje się późnoklasycystyczny pałac z pierwszej połowy XIX w. usytuowany w rozległym parku krajobrazowym ze starodrzewem oraz stawem oraz budynek dawnego młyna z drugiej połowy XIX w.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]