Dawid Wacznadze
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f5/%E1%83%93%E1%83%90%E1%83%95%E1%83%98%E1%83%97_%E1%83%95%E1%83%90%E1%83%A9%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%AB%E1%83%94._%E1%83%90%E1%83%9A%E1%83%94%E1%83%A5%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%93%E1%83%A0%E1%83%94_%E1%83%A0%E1%83%9D%E1%83%98%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%A8%E1%83%95%E1%83%98%E1%83%9A%E1%83%98.jpg/220px-%E1%83%93%E1%83%90%E1%83%95%E1%83%98%E1%83%97_%E1%83%95%E1%83%90%E1%83%A9%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%AB%E1%83%94._%E1%83%90%E1%83%9A%E1%83%94%E1%83%A5%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%93%E1%83%A0%E1%83%94_%E1%83%A0%E1%83%9D%E1%83%98%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%A8%E1%83%95%E1%83%98%E1%83%9A%E1%83%98.jpg)
Dawid Wacznadze (gruz. დავით ვაჩნაძე, ros. Давид Вачнадзе, ur. 4 sierpnia 1884 r. w Tyflisie, zm. 23 stycznia 1962 r. w Monachium) – gruziński działacz polityczny, emigracyjny działacz narodowy i publicysta
Pochodził z książęcego rodu. W okresie Demokratycznej Republiki Gruzji w latach 1918-1921 był posłem do parlamentu z ramienia Gruzińskiej Partii Narodowo-Demokratycznej. Po zajęciu Gruzji przez wojska bolszewickie na pocz. 1921 r., wyemigrował do Francji. Zaangażował się w działalność ruchu prometejskiego. W listopadzie 1924 r. w Stambule podpisał jako przedstawiciel emigracji gruzińskiej akt ustanawiający Kaukaski Komitet Wyzwoleńczy. W 1933 r. stanął na czele Armeńsko-Gruzińskiej Unii. W latach 30. w Paryżu był członkiem Kółka Badań Kaukazu. Występował z wykładami i odczytami dotyczącymi spraw kaukaskich. Był też autorem licznych artykułów w prasie emigracyjnej. Wiosną 1942 r. wraz z kilkoma innymi Gruzinami i przedstawicielami kaukaskich narodów uczestniczył w konferencji w hotelu "Adlon" w Berlinie. Po zakończeniu II wojny światowej zamieszkał w zachodnich Niemczech.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Biografia Dawida Wacznadze (jęz. rosyjski)
- Wykład Dawida Wacznadze pt. "Problemy Kaukazu", wygłoszony 17 stycznia 1933 r. na zebraniu Kółka Badań Kaukazu w Paryżu (jęz. rosyjski). ai-ia.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-20)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ł. Muchin, M. Awril, W. Łosska, Российское зарубежье во Франции 1919-2000, 2008