Przejdź do zawartości

Derek Fisher

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Derek Fisher
Ilustracja
Fisher w barwach Thunder w lutym 2014
Los Angeles Sparks
Trener
Pełne imię i nazwisko

Derek Lamar Fisher

Pseudonim

D-Fish

Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1974
Little Rock

Wzrost

185 cm

Masa ciała

95 kg

Kariera
Aktywność

1996–2014

Szkoła średnia

Parkview Arts and Science Magnet (Little Rock, Arkansas)

College

Little Rock (1992–1996)

Draft

1996, numer: 24
Los Angeles Lakers

Strona internetowa

Derek Lamar Fisher (ur. 9 sierpnia 1974 w Little Rock) – amerykański koszykarz i trener koszykarski, grający na pozycji rozgrywającego, pięciokrotny mistrz NBA z Los Angeles Lakers, po zakończeniu kariery zawodniczej – trener koszykarski, obecnie trener Los Angeles Sparks w WNBA.

Kariera zawodnicza

[edytuj | edytuj kod]

Los Angeles Lakers

[edytuj | edytuj kod]

Fisher studiował na University of Arkansas w Little Rock, gdzie w latach 1992–1996 grał w drużynie uczelnianej Arkansas-Little Rock Trojans[1]. W 1996 został wybrany z numerem 24 w drafcie przez Los Angeles Lakers. Spędził tam swoich 8 pierwszych sezonów. W swoim debiucie na parkietach NBA, przeciwko Phoenix Suns, zdobył 12 punktów i 5 asyst. W trakcie pierwszego sezonu wystąpił w 80 meczach, zdobywając średnio 3,9 punktów, 1,5 asysty i 1,2 zbiórki. Wystąpił też w meczu debiutantów podczas NBA All-Star Weekend, w którym zdobył 16 punktów i miał 6 asyst[2]. Przez trzy kolejne sezony Fisher coraz częściej dostawał szansę na grę, zwiększając liczbę minut na parkiecie z 11,5 w pierwszym sezonie do 23,1 w sezonie 1999/2000. Rozgrywki 2000/01 przyniosły kontuzję stopy, przez którą wystąpił w zaledwie 20 ostatnich meczach sezonu. W pierwszym spotkaniu po wyleczeniu kontuzji, przeciwko Boston Celtics, Fisher uzyskał swój rekord kariery, notując 26 punktów[3]. Z zespołem zdobył 3 tytuły mistrzowskie w latach 2000, 2001 i 2002. W sezonie 2002/03 Fisher był podstawowym rozgrywającym Lakers, zaczynając w wyjściowym składzie każdy z 82 meczów w sezonie. Jednak po nieudanych play-offach, w których Lakers przegrali w półfinale Konferencji Zachodniej z późniejszymi mistrzami, San Antonio Spurs 4-2, oraz po podpisaniu przez Lakers kontraktu z Garym Paytonem[4], w następnych rozgrywkach Fisher większość meczów zaczynał wchodząc z ławki.

W półfinałach Konferencji Zachodniej 2004, w meczu nr 5 przeciwko San Antonio Spurs, przy stanie rywalizacji 2-2, Lakers przegrywali 73-72 na 0,4 sekundy przed końcem meczu. Po trzech następujących po sobie przerwach na żądanie wznawiający piłkę do gry Gary Payton podał do Fishera, który ją złapał, obrócił się i oddał celny rzut, zapewniając swojej drużynie zwycięstwo[5]. Zagranie to nazwano "0,4 shot" i zostało uznane przez NBA jako 18. najwspanialszy moment w historii play-offów[6]. W szóstym meczu Lakers jeszcze raz wygrali ze Spurs, przechodząc tym samym do Finałów Konferencji, w których pokonali Minnesotę Timberwolves. W Finałach NBA 2004 nie poradzili sobie jednak z Detroit Pistons, przegrywając 4-1.

Golden State Warriors

[edytuj | edytuj kod]

Po sezonie 2003/04 Fisher został wolnym agentem. 16 lipca 2004 r. podpisał kontrakt z Golden State Warriors, którzy zaoferowali mu 37 milionów dolarów za 6 lat gry[7]. W pierwszym sezonie Fisher wystartował w 32 meczach, zdobywał też średnio 11,9 punktów i 4,1 asysty na mecz. W kolejnych rozgrywkach wystąpił we wszystkich spotkaniach Warriors, jednak w większości z nich wchodził z ławki, zmieniając nowo przybyłego Barona Davisa.

Utah Jazz

[edytuj | edytuj kod]

12 lipca 2006, w ramach wymiany, przeszedł do Utah Jazz w zamian za Keitha McLeoda, Andre Owensa i Devina Browna[8]. Zagrał we wszystkich 82 meczach sezonu 2006/07, zdobywając średnio 10,1 punktów i 3,3 asysty.

W listopadzie 2006 Fisher został wybrany na prezesa NBA Players Association (Związku Zawodników NBA), zastępując Antonio Davisa. Wcześniej był wiceprezesem NBAPA[9].

Na kilka dni przed półfinałami Konferencji Zachodniej 2007 pomiędzy Jazz i Warriors, Fisher ogłosił, że jedno z czworga jego dzieci jest chore, unikając dążenia do dalszych szczegółów. Powiedział, że musi być z rodziną i jego występ jest niepewny. Dopiero w wywiadzie po meczu nr 2 Fisher powiedział, że chora jest jego 11-miesięczna córka, Tatum. Został u niej zdiagnozowany siatkówczak, rzadki nowotwór oka u dzieci, który wymagał trzygodzinnej operacji i chemioterapii w szpitalu New York's Presbyterian Hospital.

Fisher poprosił głównego trenera Jazz, Jerry'ego Sloana, aby zostawił go na liście zawodników mogących grać w meczu nr 2, ale nie gwarantował, że na pewno wystąpi. Jednak za zgodą lekarzy wraz ze swoją rodziną przyleciał z Nowego Jorku, gdzie operację miała jego córka, do Salt Lake City. Fisher przybył na halę w połowie trzeciej kwarty, wchodząc od razu na boisko i otrzymując owacje na stojąco od fanów. Pod koniec czwartej kwarty wymusił stratę Barona Davisa i z jego pomocą Jazz doprowadzili do dogrywki. W jej trakcie Fisher rzucił trójkę, która przesądziła o zwycięstwie dla drużyny z Salt Lake City 127-117[10].

Ostatecznie Jazz pokonali Warriors 4-1, jednak przegrali w kolejnej rundzie z San Antonio Spurs w pięciu meczach.

2 lipca 2007 Fisher poprosił władze klubu o rozwiązanie z nim kontraktu, by mógł przenieść się do miasta, w którym będzie odpowiednia kadra medyczna do walki z chorobą jego córki[11]. Jego prośba została pozytywnie rozpatrzona[12].

Ponownie Lakers

[edytuj | edytuj kod]

19 lipca 2007, po wielu spekulacjach, Fisher powrócił do Lakers, podpisując trzyletni kontrakt[13], warty około 14 milionów dolarów[14]. Wraz z początkiem sezonu 2007/08 Fisher ponownie został podstawowym rozgrywającym drużyny z Kalifornii, zaczynając w wyjściowej piątce wszystkie 82 mecze sezonu. W rozgrywkach 2007/08 zanotował wysokie skuteczności rzutowe - 40% zza linii za 3 punkty, 88% z rzutów wolnych. Lakers dotarli do Finału NBA, jednak zostali tam pokonani przez Boston Celtics 4-2.

W następnym sezonie Lakers ponownie doszli do Finałów, w których zmierzyli się z Orlando Magic. Fisher odegrał ważną rolę w meczu nr 4, rzucając celną "trójkę" na 4,6 sekundy przed końcem czwartej kwarty, doprowadzając do dogrywki, a w niej jeszcze jedną z 31,3 sekundami na zegarze, dającą Lakers wynik 3-1[15] i niedługo potem mistrzostwo NBA[16], czwarte Fishera. W Finałach 2009 zdobywał średnio 11,0 punktów na mecz przy skuteczności 50% z pola i 44% za trzy punkty.

3 lutego 2010 w spotkaniu przeciwko Charlotte Bobcats Fisher po raz 1000. rzucił celną trójkę, zostając 56. zawodnikiem, który przekroczył tę granicę[17]. 10 lutego 2010 Fisher zagrał swój 1000. mecz w NBA, wyprzedzając Kobego Bryanta o jeden mecz[18].

8 czerwca, w spotkaniu nr 3 Finałów NBA 2010, przeciwko Boston Celtics, zdobył 11 z 16 swoich punktów w czwartej kwarcie i walnie przyczynił się do zwycięstwa Lakers w tym meczu i objęcia prowadzenia 2-1[19]. W meczu nr 7 tej serii, pod koniec meczu, oddał celny rzut trzypunktowy, który pomógł wyjść na prowadzenie i zdobycie kolejnego mistrzostwa[20].

Po sezonie 2009/10 Fisher został wolnym agentem. Po otrzymaniu ofert z kilku klubów, 12 lipca 2010, oświadczył, że będzie kontynuował swoją karierę z Lakers[21].

Houston Rockets

[edytuj | edytuj kod]

15 marca 2012, podczas ostatniego dnia okienka transferowego NBA, Los Angeles Lakers oddali Fishera do Houston Rockets w zamian za Jordana Hilla[22]. 19 marca Rockets zwolnili Fishera, który nie zagrał ani jednego meczu w ich barwach, i stał się wolnym agentem[23].

Oklahoma City Thunder

[edytuj | edytuj kod]

21 marca 2012 roku Derek Fisher podpisał kontrakt z zespołem Oklahoma City Thunder[24]. Doszedł z tą drużyną do Finałów NBA, po raz ósmy w karierze. Drużyna z Oklahoma City przegrała w nich 4-1 z Miami Heat.

Dallas Mavericks

[edytuj | edytuj kod]

29 listopada 2012 Fisher podpisał kontrakt z Dallas Mavericks[25].

22 grudnia, na prośbę Fishera, jego kontrakt został rozwiązany[26]. W dziewięciu meczach w drużynie z Dallas zdobywał średnio 8,6 punktu i 3,6 asysty na mecz.

Ponownie Thunder

[edytuj | edytuj kod]

25 lutego 2013, Fisher podpisał kontrakt z Oklahomą City Thunder na resztę sezonu 2012/13[27]. 24 lipca 2013 podpisał kolejny roczny kontrakt[28].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

New York Knicks

[edytuj | edytuj kod]

10 czerwca 2014, podpisując 5-letni, opiewający na 25 milionów dolarów, kontrakt, został głównym trenerem New York Knicks[29].

8 lutego 2016 został zwolniony ze stanowiska trenera[30].

6 grudnia 2018 objął stanowisko głównego trenera w Los Angeles Sparks[31].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[32], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA
  • Zawodnik roku konferencji Sun Belt (1996)
NBA

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
M Mecze S5 Pierwsza piątka MPG Minuty na mecz
FG% Celność rzutów z pola 3P% Celność rzutów „za 3” FT% Celność rzutów wolnych
RPG Zbiórki na mecz APG Asysty na mecz SPG Przechwyty na mecz
BPG Bloki na mecz PPG Punkty na mecz

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
1996/97 L.A. Lakers 80 3 11,5 39,7% 30,1% 65,8% 1,2 1,5 0,5 0,1 3,9
1997/98 L.A. Lakers 82 36 21,5 43,4% 38,3% 75,7% 2,4 4,1 0,9 0,1 5,8
1998/99 L.A. Lakers 50 21 22,6 37,6% 39,2% 75,9% 1,8 3,9 1,2 0,0 5,9
1999/00 L.A. Lakers 78 22 23,1 34,6% 31,3% 72,4% 1,8 2,8 1,0 0,0 6,3
2000/01 L.A. Lakers 20 20 35,5 41,2% 39,7% 80,6% 3,0 4,4 2,0 0,1 11,5
2001/02 L.A. Lakers 70 35 28,2 41,1% 41,3% 84,7% 2,1 2,6 0,9 0,1 11,2
2002/03 L.A. Lakers 82 82 34,5 43,7% 40,1% 80,0% 2,9 3,6 1,1 0,2 10,5
2003/04 L.A. Lakers 82 3 21,6 35,2% 29,1% 79,7% 1,9 2,3 1,3 0,0 7,1
2004/05 Golden State 74 32 30,0 39,3% 37,1% 86,2% 2,9 4,1 1,0 0,1 11,9
2005/06 Golden State 82 36 31,6 41,0% 39,7% 83,3% 2,6 4,3 1,5 0,1 13,3
2006/07 Utah 82 61 27,9 38,2% 30,8% 85,3% 1,8 3,3 1,0 0,1 10,1
2007/08 L.A. Lakers 82 82 27,4 43,6% 40,6% 88,3% 2,1 2,9 1,0 0,0 11,7
2008/09 L.A. Lakers 82 82 29,8 42,4% 39,7% 84,6% 2,3 3,2 1,2 0,1 9,9
2009/10 L.A. Lakers 82 82 27,2 38,0% 34,8% 85,6% 2,1 2,5 1,1 0,1 7,5
2010/11 L.A. Lakers 82 82 28,0 38,9% 39,6% 80,6% 1,9 2,7 1,2 0,1 6,8
2011/12 L.A. Lakers 43 43 25,6 38,3% 32,4% 83,0% 2,1 3,3 0,9 0,1 5,9
2011/12 Oklahoma City 20 0 20,4 34,3% 31,4% 92,9% 1,5 1,4 0,6 0,1 4,9
2012/13 Dallas 9 9 25,4 35,4% 43,5% 91,3% 1,7 3,4 0,6 0,2 8,6
2012/13 Oklahoma City 24 0 14,4 33,3% 35,1% 93,3% 0,9 0,7 0,6 0,0 4,1
2013/14 Oklahoma City 81 0 17,6 39,1% 38,4% 77,5% 1,5 1,4 0,9 0,0 5,2
Razem 1287 731 25,4 39,9% 37,4% 81,7% 2,1 3,0 1,1 0,1 8,3

Play-offy

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
1997 L.A. Lakers 6 0 5,7 27,3% 0,0% 66,7% 0,5 1,0 0,2 0,0 1,3
1998 L.A. Lakers 13 13 21,4 39,7% 30,0% 62,1% 1,9 3,8 1,3 0,0 6,0
1999 L.A. Lakers 8 8 29,8 41,8% 34,5% 80,0% 3,6 4,9 1,0 0,0 9,8
2000 L.A. Lakers 21 0 15,3 43,0% 41,4% 76,0% 1,0 2,0 0,5 0,0 4,7
2001 L.A. Lakers 16 16 36,0 48,4% 51,5% 76,5% 3,8 3,0 1,3 0,1 13,4
2002 L.A. Lakers 19 19 34,2 35,7% 35,8% 78,6% 3,3 2,7 1,0 0,1 10,2
2003 L.A. Lakers 12 12 35,3 52,0% 61,7% 81,8% 3,0 1,8 1,5 0,1 12,8
2004 L.A. Lakers 22 0 23,0 40,5% 41,8% 65,7% 2,5 2,2 0,8 0,0 7,5
2007 Utah 16 14 27,8 40,5% 37,5% 93,3% 1,6 2,6 1,0 0,1 9,5
2008 L.A. Lakers 21 21 31,6 45,2% 44,0% 83,6% 2,2 2,5 2,0 0,1 10,2
2009 L.A. Lakers 22 22 28,9 39,4% 28,4% 86,1% 2,0 2,2 1,0 0,0 8,0
2010 L.A. Lakers 23 23 32,8 44,8% 36,0% 82,1% 2,5 2,8 1,2 0,0 10,3
2011 L.A. Lakers 10 10 32,5 43,3% 41,2% 81,0% 2,7 3,6 1,4 0,2 8,2
2012 Oklahoma City 20 0 22,3 41,5% 37,5% 100% 1,6 1,3 0,9 0,1 6,3
2013 Oklahoma City 11 0 23,7 45,7% 47,1% 66,7% 1,5 0,7 0,6 0,1 8,7
2014 Oklahoma City 19 0 15,7 31,5% 29,3% 100% 1,7 0,8 0,7 0,0 3,8
Razem 259 158 26,5 42,2% 39,9% 80,5% 2,2 2,3 1,1 0,1 8,3

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]
Punkty 29 (przeciwko Los Angeles Lakers, 15.1.2005)
Rzuty z gry (celne) 11 (przeciwko Los Angeles Lakers, 15.1.2005)
Rzuty z gry (oddane) 23 (przeciwko Dallas Mavericks, 8.11.2004)
Rzuty za "3"(celne) 7 (2 razy)
Rzuty za "3"(oddane) 13 (przeciwko New Orleans Hornets, 6.1.2009)
Celne osobiste 13 (przeciwko Utah Jazz, 4.11.2007)
Rzuty osobiste 16 (przeciwko Utah Jazz, 27.2.2006)
Zbiórki ofensywne 4 (2 razy)
Zbiórki defensywne 10 (przeciwko Los Angeles Clippers, 12.3.1998)
Zbiórki 11 (przeciwko Los Angeles Clippers, 12.3.1998)
Asysty 13 (2 razy)
Przechwyty 6 (5 razy)
Bloki 2 (6 razy)
Na boisku 50 minut (przeciwko Utah Jazz, 27.2.2006)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Derek Fisher Stats. sports-reference.com. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  2. 1997 NBA Rising Stars Box Score | Basketball-Reference.com [online], www.basketball-reference.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  3. Los Angeles Times: Archives - Fisher Makes a Winning Return
  4. LAKERS: Lakers Sign Free Agents Gary Payton and Karl Malone [online], www.nba.com [dostęp 2017-11-22].
  5. Lakers shock Spurs with Game 5 miracle. nbcsports.msnbc.com. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  6. NBA.com: The 60 Greatest Playoff Moments: Nos. 11-20 [online], www.nba.com [dostęp 2017-11-22].
  7. Warriors confirm deal for ex-Laker Fisher. nbcsports.msnbc.com. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  8. Warriors Acquire Devin Brown, Keith McLeod and Andre Owens From Utah | THE OFFICIAL SITE OF THE GOLDEN STATE WARRIORS [online], www.nba.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  9. Fisher Voted President Of NBAPA. realgm.com. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  10. ESPN.com - NBA - Fisher delivers in every way [online], sports.espn.go.com [dostęp 2017-11-22].
  11. Fisher leaves Jazz to focus on daughter's cancer treatment [online], sports.espn.go.com [dostęp 2017-11-22].
  12. Utah Jazz News Headlines [online], www.nba.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  13. LAKERS: Lakers re-sign Derek Fisher [online], www.nba.com [dostęp 2017-11-22].
  14. Derek Fisher agrees to a 3-year contract to rejoin the Lakers | Sports | Basketball | PE.com | Southern California News | News for Inland Southern California. [dostęp 2010-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-20)].
  15. NBA.com Fisher's clutch 3s give Lakers 3-1 lead over Magic [online], www.nba.com [dostęp 2017-11-22].
  16. Los Angeles Lakers win 2009 NBA championship - Ball Don't Lie - NBA Blog - Yahoo! Sports [online], sports.yahoo.com [dostęp 2017-11-22].
  17. NBA.com - The Game Happens Here [online], www.nba.com [dostęp 2017-11-22].
  18. Fisher Beats Bryant to 1,000 … By a Game. nba.com. [dostęp 2014-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-17)]. (ang.).
  19. NBA : en direct, vidéos et résultats avec NBA.com - Basketball - beIN SPORTS [online], www.nba.com [dostęp 2020-10-29] (fr.).
  20. NBA : en direct, vidéos et résultats avec NBA.com - Basketball - beIN SPORTS [online], www.nba.com [dostęp 2020-10-29] (fr.).
  21. Derek Fisher | Statement From Derek Fisher | Official website of Derek Fisher www.DerekFisher2.com. [dostęp 2010-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-15)].
  22. Rockets Make Pair Of Deadline Deals. nba.com. [dostęp 2012-07-22]. (ang.).
  23. Rockets Waive Fisher. nba.com. [dostęp 2012-07-22]. (ang.).
  24. Fisher in OKC to finalize new deal with Thunder | www.NBA.com
  25. Mavericks to sign veteran guard Fisher. nba.com. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  26. Mavericks waive Fisher upon request. nba.com. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  27. Free-agent point guard Fisher signed by Thunder. nba.com. [dostęp 2013-02-25]. (ang.).
  28. Thunder re-sign Derek Fisher. espn.go.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  29. Knicks Hire Derek Fisher As Head Coach. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  30. Knicks Relieve Fisher Of Coaching Duties. nba.com. [dostęp 2016-02-08]. (ang.).
  31. Derek Fisher joins L.A. Sparks as head coach. usbasket.com. [dostęp 2016-02-08]. (ang.).
  32. Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-11-22]. (ang.).
  33. NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Free Throw Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]