Donna Barba Higuera
| |
| Narodowość |
amerykańska |
|---|---|
| Język |
angielski |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| Nagrody | |
| Strona internetowa | |
Donna Barba Higuera – amerykańska pisarka powieści dla dzieci.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wychowywała się w środkowej Kalifornii w mieszanej rodzinie amerykańsko-meksykańskiej[1][2]. Od dzieciństwa słuchała meksykańskich opowieści swojego ojca i babci, snuła własne historie i czytała dużo książek[1][3]. Szczególnie upodobała sobie fantastykę naukową, w tym twórczość Ursuli K. Le Guin oraz produkcje filmowe w tym gatunku – Star Trek, Gwiezdne wojny, Strefa mroku[4]. W 1995 roku przeniosła się do stanu Waszyngton, gdzie mieszka z mężem i czwórką dzieci. Poza pisarstwem prowadzi praktykę optometryczną[2].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Przemożny wpływ na twórczość Donny Barby Higuery wywarły opowiadane przez jej rodzinę historie[5]. W swoich powieściach umieszcza również elementy folkloru meksykańskiego i wątki autobiograficzne. Główni bohaterowie wplątywani są w trudne i przerażające sytuacje[1].
Higuera opublikowała pierwszą książkę w 2020 roku. W Lupe Wong Won’t Dance bohaterką była dziewczyna pochodzenia chińsko-meksykańskiego, pragnąca zostać pierwszym kobiecym miotaczem w lidze Major League Baseball. Powieść otrzymała pozytywne recenzje oraz została uhonorowana Pacific Northwest Booksellers Association Award[6].
Rok później ukazała się powieść ilustrowana – El Cucuy is Scared, Too!. Centralnym punktem opowieści jest bezsenność, w wyniku strachu małego Ramóna przed pójściem do nowej szkoły. Odnajduje on niespodziewanego przyjaciela w El Cucuy, potworze mieszkającym w doniczce z kaktusem. Higuera przepracowała w ten sposób lęk z dzieciństwa przed El Cucuy, którym jej babcia straszyła ją, aby poszła spać o odpowiedniej porze[5].
W trzeciej powieści, The Last Cuentista, Petra Peña musi posługiwać się meksykańskimi opowieściami swojej babci, aby historia ludzkości nie uległa zapomnieniu. Powodem tego były działania Kolektywu w czasie międzyplanetarnej podróży ostatnich ludzi, który postanowił wyczyścić pamięć całej załodze, aby stworzyć nowe społeczeństwo, niepamiętające swojej przeszłości. Książka spotkała się z bardzo pozytywnym odbiorem krytyków oraz otrzymała Medal Johna Newbery’ego i Pura Belpré Award[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Donna Barba Higuera [online], levinequerido.com [dostęp 2022-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-04] (ang.).
- ↑ a b Moira Macdonald, Issaquah’s Donna Barba Higuera living an author’s dream as winner of 2022 Newbery Medal for children’s literature [online], seattletimes.com, 3 lutego 2022 [dostęp 2022-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-25] (ang.).
- ↑ Donica Bettanin, The Pen Ten: An interview with Donna Barba Higuera [online], pen.org, 6 października 2022 [dostęp 2022-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-07] (ang.).
- ↑ Ana Grilo, An Author Imagines the Future of Storytelling [online], kirkusreviews.com, 19 października 2021 [dostęp 2022-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-07] (ang.).
- ↑ a b Iyana Jones, Bank Street BookFest 2022: Honoring a Legend and Tackling Cultural Depictions for Young Readers [online], publishersweekly.com, 20 października 2022 [dostęp 2022-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-04] (ang.).
- ↑ Lupe Wong Won’t Dance [online], levinequerido.com [dostęp 2022-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-04] (ang.).
- ↑ The Last Cuentista [online], levinequerido.com [dostęp 2022-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-30] (ang.).