Drift Masters European Championship sezon 2023
Sezon 2023 DMEC, oficjalnie Drift Masters European Championship – 10. sezon Drift Masters European Championship. Po raz pierwszy w swojej karierzy tytuł wywalczył Conor Shanahan, a Puchar Narodów po raz drugi z rzędu zdobyła Irlandia
Wpisowe[1][edytuj | edytuj kod]
Nr | Samochód | Kierowca | Rundy |
---|---|---|---|
69 | Toyota GR Supra | ![]() |
2-3, 6 |
41 | Nissan S14A | ![]() |
1-6 |
14 | Nissan S13.5 | ![]() |
1, 3-6 |
93 | BMW E92 | ![]() |
1-6 |
111 | BMW E92 | ![]() |
1-6 |
68 | Subaru BRZ | ![]() |
1-6 |
10 | Toyota GT86 | ![]() |
1, 5-6 |
26 | Nissan 180SX | ![]() |
1-3 |
44 | BMW E82 | ![]() |
1-6 |
797 | Subaru BRZ | ![]() |
1-6 |
97 | Nissan S15 | ![]() |
2-6 |
77 | BMW E46 | ![]() |
1-6 |
535 | Nissan S15 | ![]() |
2-3, 5-6 |
84 | Nissan S13.5 | ![]() |
1, 3-6 |
18 | Nissan 180SX | ![]() |
1-6 |
738 | BMW M2 | ![]() |
1-6 |
71 | Nissan S14 | ![]() |
1-6 |
120 | BMW E46 M3 | ![]() |
1-3, 5-6 |
619 | Nissan S15 | ![]() |
2-6 |
46 | BMW E91 | ![]() |
1-6 |
74 | Nissan S14A | ![]() |
3-6 |
477 | Nissan 200SX | ![]() |
2-6 |
25 | BMW E46 | ![]() |
1, 3-6 |
885 | Mercedes Benz E34 W212 | ![]() |
1-6 |
88 | Toyota GR Supra | ![]() |
4-6 |
91 | Toyota GR Supra | ![]() |
1, 3-6 |
210 | BMW F22 | ![]() |
2, 4-6 |
999 | Nissan S15 | ![]() |
1-6 |
12 | Toyota Soarer | ![]() |
1-3, 5-6 |
320 | Mercedes Benz W203.5 | ![]() |
1-6 |
11 | BMW E46 | ![]() |
1-6 |
300 | BMW E92 | ![]() |
1-6 |
89 | BMW E92 M3 | ![]() |
1-6 |
86 | Toyota GR86 | ![]() |
1-6 |
85 | BMW E92 | ![]() |
1-6 |
36 | BMW E36 | ![]() |
1-6 |
850 | BMW E92 M3 | ![]() |
1-6 |
33 | Toyota GR Supra | ![]() |
4-6 |
200 | Toyota GR86 | ![]() |
1-6 |
95 | BMW E46 | ![]() |
1-6 |
66 | BMW E82 | ![]() |
2-6 |
79 | Toyota GT86 | ![]() |
1-6 |
59 | Toyota GT86 | ![]() |
1-6 |
82 | Nissan 180SX | ![]() |
1-6 |
19 | BMW E36 M3 | ![]() |
1-6 |
96 | Nissan S14A | ![]() |
1-6 |
215 | Nissan S15 | ![]() |
1-6 |
55 | BMW F22 M2 | ![]() |
2-6 |
29 | Toyota GT86 | ![]() |
1-6 |
99 | Nissan S13 | ![]() |
2-6 |
Dzikie Karty[edytuj | edytuj kod]
Podczas każdej rundy przyznawane było dziesięć "dzikich kart" dla wybranych zawodników, którzy mogli dzięki nim jednorazowo wystartować w zawodach. Każdy zawodnik w trakcie sezonu mógł otrzymać dziką kartą jedynie dwa razy.
Samochód | Kierowca | Runda |
---|---|---|
BMW E46 | ![]() |
1 |
Nissan S14 | ![]() |
1 |
Nissan S14 | ![]() |
1 |
Nissan S15 | ![]() |
1 |
Nissan S14A | ![]() |
1 |
Nissan S15 | ![]() |
1 |
Nissan S14 | ![]() |
1 |
Nissan 240SX | ![]() |
1 |
Nissan S14 | ![]() |
1, 4 |
BMW E30 | ![]() |
2 |
Nissan S14 | ![]() |
2 |
Honda S2000 | ![]() |
2, 3 |
Nissan S14 | ![]() |
2 |
Nissan S13.5 | ![]() |
2, 4 |
BMW E92 | ![]() |
2 |
BMW E92 | ![]() |
2 |
Toyota Supra | ![]() |
2 |
Volvo 745 | ![]() |
2 |
BMW E36 M3 | ![]() |
3 |
Chevrolet Camaro RS | ![]() |
3 |
Nissan 350Z | ![]() |
3 |
Nissan S14 200SX | ![]() |
3 |
BMW E92 M3 | ![]() |
3 |
BMW E92 M3 | ![]() |
3 |
Toyota Chaser | ![]() |
3 |
BMW E92 M3 | ![]() |
3 |
BMW E36 | ![]() |
3, 4 |
BMW E36 | ![]() |
4 |
Pontiac Transam | ![]() |
4 |
BMW F22 | ![]() |
4 |
Nissan S13 | ![]() |
4 |
Toyota Supra | ![]() |
4 |
Nissan S15 | ![]() |
4 |
BMW G82 M3 | ![]() |
4, 5 |
Toyota GT86 | ![]() |
5 |
Subaru BRZ | ![]() |
5 |
Mercedes Benz A-Class | ![]() |
5 |
BMW E46 | ![]() |
5, 6 |
Toyota Supra | ![]() |
5 |
Nissan 200SX S13 | ![]() |
5, 6 |
BMW E36 | ![]() |
5 |
Nissan PS13 Silvia | ![]() |
6 |
BMW E46 M3 | ![]() |
6 |
Nissan S14 | ![]() |
6 |
Nissan S15 | ![]() |
6 |
Nissan S15 | ![]() |
6 |
Nissan S15 | ![]() |
6 |
Nissan S15 | ![]() |
6 |
Duane McKeever brał udział w pierwszej rundzie jako dzika karta, jednak po uzbieraniu odpowiedniego budżetu został wpisany na listę stałych kierowców.
Na piątej rundzie w Ferropolis zostało przyznane tylko sześć dzikich kart, a trzy były możliwe do zdobycia poprzez zdobycie jednego z trzech pierwszych miejsc w kwalifikacjach do DMEC podczas Iron Drift King, które odbywał się w tych samych dniach.
Podczas rund na Ferropolis i PGE Narodowym zostało przyznane tylko dziewięć dzikich kart.
Kalendarz[2][edytuj | edytuj kod]
Runda | Tor | Data | Zwycięzca | Samochód |
---|---|---|---|---|
1 | Mondello Park, Irlandia | 6-7 maja | ![]() |
Nissan S15 |
2 | Drivecenter Arena, Szwecja | 9-10 czerwca | ![]() |
Toyota GR86 |
3 | Power Park Huvivaltio, Finlandia | 7-8 lipca | ![]() |
Toyota GT86 |
4 | Biķernieku trase, Łotwa | 29-30 lipca | ![]() |
Toyota GT86 |
5 | Ferropolis, Niemcy | 17-19 sierpnia | ![]() |
Nissan S15 |
6 | PGE Narodowy, Polska | 15-16 września | ![]() |
Toyota GT86 |
Zmiany w kalendarzu[edytuj | edytuj kod]
- Z kalendarza zniknęła runda w Austrii, która nieprzerwanie od sezonu 2019 odbywała się na torze PS Racing Center w Greinbach.
- Drift Masters po raz pierwszy w historii zorganizowało rundę w Finlandii. Odbyła się ona na torze kartingowym, znajdującym się obok parku rozrywki Huvivaltio PowerPark.
- Finałowa runda, która w 2022 odbyła się na Moto Arenie w Łodzi, została przeniesiona na PGE Narodowy.
Klasyfikacje końcowe[edytuj | edytuj kod]
W Drift Masters kierowcy pierwszego dnia jadą dwa przejazdy kwalifikacyjne, które pozwalają ustalić, kto z kim zmierzy się w parach. Do zawodów dostaje się jedynie trzydziestu dwóch kierowców, a ośmiu najlepszych otrzymuje punkty. Za pierwsze miejsce otrzymuje się osiem punktów, za drugie miejsce siedem, za trzecie miejsce sześć, za czwarte miejsce pięć, za piąte miejsce cztery, za szóste miejsce trzy, za siódme miejsce dwa, a za ósme miejsce jeden punkt.
Drugiego dnia następują pojedynki w parach. Za odpadnięcie na pierwszym etapie (Top 32) otrzymuje się 16 punktów i zajmuje się miejsce od 17 do 32. Kierowcy, którzy zwyciężyli w Top 32, przechodzą do drugiego etapu (Top 16), a w przypadku odpadnięcia w Top 16 mogą zdobyć 32 punkty i zająć miejsce od 9 do 16. Następnie kierowcy przechodzą do Top 8, a za odpadnięcie na tym etapie mogą zgarnąć 48 punktów i zająć miejsca od 5 do 8. Na etapie Top 4 nie ma punktów do zgarnięcia. Przegrani obu par spotykają się w małym finale i walczą o trzecie miejsce, dające 76 punktów, a przegrany małego finału otrzymuje zaś 64 punkty. Zwycięzcy obu par w Top 4 spotykają się w finale i walczą o zwycięstwo w całych zawodach, dające 100 punktów, a przegrany dużego finału otrzymuje 88 punktów.
Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]
poz. | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
pkt. | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Pojedynki w parach[edytuj | edytuj kod]
Poz. | 1 | 2 | 3 | 4 | 5-8 | 9-16 | 17-32 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Pkt. | 100 | 88 | 76 | 64 | 48 | 32 | 16 |
Oznaczenie | Opis |
---|---|
Indeks górny | Miejsce w kwalifikacjach (tylko top 8) |
Pogrubiony | Zwycięzca kwalifikacji |
Podkreślony | Dzika karta |
Czerwony | Nie zakwalifikował się |
Puste | Nie brał udziału |
Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]
poz. | kierowca | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
pkt. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
43 | 10 | 11 | 52 | 27 | 15 | 459 |
2 | ![]() |
2 | 51 | 53 | 64 | 43 | 23 | 415 |
3 | ![]() |
16 | 16 | 88 | 3 | 66 | 8 | 359 |
4 | ![]() |
17 | 172 | 92 | 171 | 14 | 6 | 341 |
5 | ![]() |
62 | 7 | 26 | 17 | 17 | 24 | 328 |
6 | ![]() |
38 | 2 | 22 | 4 | 14 | 22 | 293 |
7 | ![]() |
21 | 8 | 65 | 183 | 38 | 26 | 231 |
8 | ![]() |
NZ | 30 | 3 | 12 | 15 | 7 | 204 |
9 | ![]() |
25 | 3 | NZ | 16 | 8 | 14 | 204 |
10 | ![]() |
7 | 24 | 77 | 27 | 105 | 182 | 189 |
11 | ![]() |
19 | 67 | 12 | 15 | 92 | 197 | 187 |
12 | ![]() |
13 | 108 | 12 | 3 | 173 | ||
13 | ![]() |
12 | 45 | 23 | 20 | 19 | 23 | 164 |
14 | ![]() |
21 | 14 | 11 | 20 | 4 | 160 | |
15 | ![]() |
NZ | 28 | 4 | 95 | 21 | NZ | 132 |
16 | ![]() |
23 | 25 | 32 | 28 | 7 | 16 | 128 |
17 | ![]() |
105 | 183 | 19 | 22 | 15 | 122 | |
18 | ![]() |
176 | 12 | 16 | 23 | NZ | 29 | 115 |
19 | ![]() |
32 | 23 | NZ | 8 | 13 | NZ | 112 |
20 | ![]() |
13 | 18 | 14 | 18 | 25 | 112 | |
21 | ![]() |
17 | 2 | 104 | ||||
22 | ![]() |
51 | 5 | 104 | ||||
23 | ![]() |
51 | 7 | 104 | ||||
24 | ![]() |
26 | 26 | NZ | 21 | 11 | 208 | 97 |
25 | ![]() |
8 | 15 | NZ | 25 | NZ | NZ | 96 |
26 | ![]() |
15 | NZ | 21 | 13 | 29 | NZ | 96 |
27 | ![]() |
NZ | NZ | 25 | 30 | 16 | 13 | 96 |
28 | ![]() |
16 | 28 | 32 | 28 | 21 | 96 | |
29 | ![]() |
18 | 27 | 196 | NZ | 106 | 86 | |
30 | ![]() |
94 | 13 | 24 | 85 | |||
31 | ![]() |
NZ | 9 | 20 | 24 | NZ | 31 | 80 |
32 | ![]() |
20 | NZ | 15 | 31 | 31 | NZ | 80 |
33 | ![]() |
27 | NZ | NZ | 22 | NZ | 94 | 69 |
34 | ![]() |
NZ | NZ | 11 | 26 | NZ | 30 | 64 |
35 | ![]() |
194 | 32 | 171 | 61 | |||
36 | ![]() |
NZ | 30 | NZ | 26 | 27 | 48 | |
37 | ![]() |
30 | NZ | 29 | 29 | NZ | NZ | 48 |
38 | ![]() |
104 | 37 | |||||
39 | ![]() |
11 | NZ | 32 | ||||
40 | ![]() |
11 | 32 | |||||
41 | ![]() |
11 | 32 | |||||
42 | ![]() |
12 | 32 | |||||
43 | ![]() |
14 | 32 | |||||
44 | ![]() |
14 | 32 | |||||
45 | ![]() |
22 | 22 | NZ | NZ | NZ |
NZ | 32 |
46 | ![]() |
31 | 23 | NZ | 32 | |||
47 | ![]() |
NZ | NZ | 25 | 28 | 32 | ||
48 | ![]() |
31 | NZ | NZ | NZ | 32 | 32 | |
49 | ![]() |
NZ | 208 | NZ | NZ | NZ | 17 | |
50 | ![]() |
24 | 16 | |||||
51 | ![]() |
24 | 16 | |||||
52 | ![]() |
26 | 16 | |||||
53 | ![]() |
NZ | 27 | 16 | ||||
54 | ![]() |
27 | 16 | |||||
55 | ![]() |
28 | 16 | |||||
56 | ![]() |
29 | NZ | NZ | NZ | NZ | 16 | |
57 | ![]() |
29 | NZ | NZ | NZ | NZ | NZ | 16 |
58 | ![]() |
NZ | 30 | NZ | 16 | |||
59 | ![]() |
NZ | NZ | NZ | NZ | 32 | NZ | 16 |
60 | ![]() |
32 | 16 |
Calin Ciortan, Henri Haanpää, Enver Haskasap, Maciej Jarkiewicz, Yves Meyer, Joshua Reynolds i Kristjan Salmre brali udział w pełnym cyklu, jednak nie byli w stanie zdobyć żadnego punktu, przez co nie zostali uwzględnieni w ostatecznej klasyfikacji.
Klasyfikacja państw[edytuj | edytuj kod]
poz. | pań. | pkt. | zaw. |
---|---|---|---|
1 | ![]() |
890 | 9 |
2 | ![]() |
774 | 8 |
3 | ![]() |
658 | 10 |
4 | ![]() |
359 | 3 |
5 | ![]() |
272 | 2 |
6 | ![]() |
243 | 9 |
7 | ![]() |
226 | 2 |
8 | ![]() |
205 | 2 |
9 | ![]() |
204 | 1 |
10 | ![]() |
204 | 1 |
11 | ![]() |
203 | 1 |
12 | ![]() |
144 | 4 |
13 | ![]() |
112 | 1 |
14 | ![]() |
104 | 1 |
15 | ![]() |
96 | 1 |
16 | ![]() |
69 | 1 |
17 | ![]() |
32 | 1 |
18 | ![]() |
32 | 1 |
19 | ![]() |
32 | 1 |
20 | ![]() |
32 | 1 |
W liczbie zawodników uwzględnieni zostali jedynie zawodnicy, którym w trakcie sezonu udało się zdobyć punkty.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cian Leonard , Drift Masters European Championship Announces Record Breaking Driver Grid [online], Drift Masters European Championship, 15 marca 2023 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
- ↑ Cian Leonard , 2023 Drift Masters European Championship Calendar Released [online], Drift Masters European Championship, 9 lutego 2023 [dostęp 2023-10-25] (ang.).