Dziura pod Oknem
49°14′56″N 19°52′07″E/49,248969 19,868494| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
33 m |
| Deniwelacja |
9 m |
| Wysokość otworów |
1215 i 1224 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku W, NW |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-08.12 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′56″N 19°52′07″E/49,248969 19,868494
| |
Dziura pod Oknem – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich[1]. Ma dwa otwory wejściowe znajdujące się w Organach w ścianie Dziurawej Ściany, poniżej południowych otworów Okien Zbójnickich Niżnich, na wysokości 1215 i 1224 metrów n.p.m[2]. Długość jaskini wynosi 33 metry, a jej deniwelacja 9 metrów[3].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Głównym otworem jest otwór dolny, od którego zaczyna się 9-metrowej długości, idący w górę, korytarz. Na jego końcu znajduje się szczelina prowadząca do kolejnego korytarza. Na lewo po 9 metrach jest on zamknięty namuliskiem, a na prawo dochodzi, po 7 metrach, do górnego otworu znajdującego się w pionowej ścianie[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini występuje mleko wapienne i nacieki grzybkowe. Ściany są mokre[3].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była znana od dawna. Wiosną 1934 roku Stefan Zwoliński przy współpracy Jerzego Zahorskiego wykonał jej plan i przekrój[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984 (jaskinia bez nazwy)
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-02-04].