Dziura w Czarnej Turni I
49°15′44″N 19°55′14″E/49,262111 19,920583| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
5,5 m |
| Głębokość |
1,5 m |
| Deniwelacja |
1,5 m |
| Wysokość otworów |
1278 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
250 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NE |
| Data odkrycia |
13 lipca 1994 roku |
| Odkrywca |
B. i T. Zwijacz-Kozica |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.C-12.01 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°15′44″N 19°55′14″E/49,262111 19,920583
| |
Dziura w Czarnej Turni I – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Strążyskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Dolinie Grzybowieckiej, w grzbiecie Łysanek, pod ścianą Czarnej Turni, w pobliżu Dziury w Czarnej Turni II i Dziury w Czarnej Turni III, na wysokości 1278 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 5,5 metrów, a jej deniwelacja 1,5 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi szczelinowy, idący w dół, niski korytarzyk zaczynający się w niewielkim, trójkątnym otworze wejściowym z okapem, a kończący szczeliną nie do przejścia[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są suche, rosną na nich paprotniki, mchy i porosty[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli oraz sporządzili jej plan i opis B. i T. Zwijacz-Kozica w 1994 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-04-15] (pol.).