Dziura w Grzędzie II
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
7 m |
Głębokość |
4 m |
Deniwelacja |
4 m |
Wysokość otworów |
1925 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
150 m |
Ekspozycja otworów |
ku górze |
Data odkrycia |
3 sierpnia 1976 roku |
Odkrywca |
M. Kropiwnicka, M. Lasota, T. Ostrowski i P. Żarski |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.13 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°14′20″N 19°54′57″E/49,238975 19,915717 |
Dziura w Grzędzie II – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się we wschodnim zboczu Doliny Litworowej, w skalnej grzędzie, niedaleko Jaskini Wielkiej Litworowej i jaskini Dziura w Grzędzie I, na wysokości 1925 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 7 metrów, a jej deniwelacja 4 metry[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi ciasny, szczelinowy i idący w dół korytarz mający początek się na dnie 1,5-metrowej studzienki, która zaczyna się zaraz za małym otworem wejściowym. Po kilku metrach rozdziela się on na dwa ciągi. Oba kończą się zawaliskiem. Mniej więcej w połowie długości korytarza odchodzi od niego szczelinowy, krótki korytarzyk[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są wilgotne, rosną na nich mchy, paprocie i porosty[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich Dziurę w Grzędzie II zbadali 3 sierpnia 1976 roku M. Kropiwnicka, M. Lasota, T. Ostrowski i P. Żarski. W związku z tym, że przedtem nie było jakichkolwiek informacji o tej jaskini uznaje się ich za jej odkrywców[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-01-19] (pol.).