Efrem Kurtz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Efrem Kurtz
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1900
Petersburg

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

27 czerwca 1995
Londyn

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent

Efrem Kurtz (ur. 7 listopada 1900 w Petersburgu[1][2], zm. 27 czerwca 1995 w Londynie[2]) – amerykański dyrygent pochodzenia rosyjskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Konserwatorium Petersburskim u Nikołaja Czeriepnina i Aleksandra Głazunowa, następnie w latach 1918–1920 był studentem Uniwersytetu Ryskiego[1][2]. W 1920 roku wyemigrował do Niemiec i rozpoczął naukę w Stern’sches Konservatorium, które ukończył w 1922 roku[2]. Jako dyrygent debiutował w Berlinie w 1921 roku, dyrygując programem tanecznym, w którym wystąpiła Isadora Duncan[1][2]. Od 1924 do 1933 roku prowadził orkiestrę filharmonii w Stuttgarcie[1][2][3]. W latach 1928–1931 towarzyszył także Annie Pawłowej w podróżach koncertowych po Europie, Australii i Ameryce Południowej[1][3]. Od 1933 do 1941 roku pełnił funkcję dyrektora muzycznego Ballets Russes w Monte Carlo[1].

W 1941 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych[1]. W 1944 roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo[1][2][3]. Pełnił funkcję dyrektora muzycznego Kansas City Philharmonic Orchestra (1943–1948) i Houston Symphony Orchestra (1948–1954)[1][2][3]. Od 1955 do 1957 roku współpracował z Royal Liverpool Philharmonic Orchestra[1][2][3]. Gościnnie dyrygował na festiwalach operowych w Rzymie i Mediolanie[1]. W 1966 roku po raz pierwszy od wyjazdu z Rosji wystąpił w ojczyźnie, dyrygując w Moskwie i Leningradzie[1][3].

Od 1955 roku był żonaty z flecistką Elaine Shaffer[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 248–249. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1992. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. a b c d e f The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 472. ISBN 978-0-19-957854-2.