Erwin Kalus
Stefania i Erwin Kalus (1937) | |
Reprezentacja | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data śmierci | |
Konkurencja |
Pary sportowe |
Partner sportowy | |
Zakończenie kariery |
1939 |
Erwin Kalus (ur. 1 maja 1918 w Bielszowicach, zm. 1943) – polski łyżwiarz figurowy startujący w konkurencji solistów, a następnie w parach sportowych z siostrą Stefanią Kalus oraz kolarz. Podczas II wojny światowej był żołnierzem.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Był członkiem sekcji łyżwiarskiej Szkolnego Koła Sportowego Miejskiego Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego w Katowicach, Śląskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego w Katowicach (w latach 1933–1939) oraz Zakopiańskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego (w roku 1939). W latach 1933–1934 wraz z siostrą przebywał w słynnej wówczas szkole łyżwiarskiej Engelmanna w Wiedniu, podnosząc sportowe kwalifikacje[1].
W barwach KS Ruch Chorzów natomiast uprawiał kolarstwo. W 1937 roku zawodnik zdobył 1. miejsce w szosowym wyścigu kolarskim zorganizowanym z okazji VIII Wszechpolskiego Zlotu „Sokoła” w Katowicach.
W czasie II wojny został skierowany na front włoski. Zginął podczas próby dezercji do wojska polskiego[1].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Pary sportowe[edytuj | edytuj kod]
Ze Stefanią Kalus
Zawody | 1934 | 1935 | 1936 | 1937 | 1938 | 1939 | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe[1] | |||||||||||||||||
Mistrzostwa świata | 7 | 12 | 9 | ||||||||||||||
Mistrzostwa Europy | 5 | 5 | 5 | ||||||||||||||
Krajowe[1] | |||||||||||||||||
Mistrzostwa Polski | 3 | 3 | 1[a] | 1 | 1 | 1 |
Soliści[edytuj | edytuj kod]
Zawody | 1933 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Krajowe[1] | |||||||||||||||||
Mistrzostwa Polski | 1 J |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Leksykon ludzi katowickiej kultury fizycznej i turystyki – Kalus Erwin. MHK. [dostęp 2019-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-07)]. (pol.).
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Według doniesienia prasowego w 1936 mistrzami Polski zostali Barbara Chachlewska i Alfred Theuer, którzy rok później zdobyli srebrny medal i jako ustępujący mistrzowie pogratulowali rodzeństwu Kalusom zdobycia przez nich tytułu, zob. Mistrzostwa Polski w jeździe figurowej. „Polska Zachodnia”. 53, s. 7, 22 lutego 1937.