Przejdź do zawartości

Essen (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Essen
Ilustracja
Herb Essen
Typ herbu

szlachecki

Alternatywne nazwy

Essenius

Pierwsza wzmianka

1764

Essen (Essenius) – polski herb szlachecki[1].

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu srebrnem – krzyż błękitny. Nad hełmem w koronie między dwoma srebrnemi skrzydłami krzyż błękitny. Labry błękitne, podbite srebrem[2].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Indygenat z 1764[3].

Podług Siebmachera August Franciszek Essenius von Essen, rezydent saski przy polskim dworze z rodziny hanowerskiej pochodzący, otrzymał 30.12.1767 r. potwierdzenie szlachectwa i herbu przez Józefa II, cesarza rzymskiego, w roku zaś 1764 indygenowany został w Polsce[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Essen, Essenberg, Essenstein, Essenius, Esserdt.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897, s. 127.
  2. a b S. J. Starykoń-Kasprzycki red.: Polska encyklopedja szlachecka. T. II. Warszawa: Instytut Kultury Historycznej, 1935, s. 133.
  3. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897-1906, s. 74.