Eugeniusz Gąsiorowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Gąsiorowski
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1922
Toruń

Data i miejsce śmierci

23 marca 2015
Kopenhaga

Zawód, zajęcie

historyk sztuki

Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP

Eugeniusz Gąsiorowski (ur. 11 maja 1922 w Toruniu, zm. 23 marca 2015 w Kopenhadze[1]) – polski historyk sztuki, zabytkoznawca i konserwator architektury. Autor publikacji poświęconych architekturze Torunia oraz przewodników miejskich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W roku akademickim 1945/1946 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim, w latach 1946-1952 studiował historię sztuki ze specjalizacją konserwacja zabytków na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 1951-1958 był kierownikiem toruńskiego oddziału PP Pracownie Konserwacji Zabytków, w latach 1953-1961 zajmował się przygotowaniem naukowym, nadzorem i dokumentacją i dokumentacją prac konserwatorskich przy Ratuszu Staromiejskim w Toruniu. W latach 1959-1965 pracował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, w Katedrze Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa Wydziału Sztuk Pięknych UMK. W 1968 doktoryzował się na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1967-1968 współpracował jako asystent scenografa przy realizacji filmu Pan Wołodyjowski.

Od lat 70. pracował naukowo na emigracji, w Kopenhadze. Był aktywnym działaczem tamtejszej Polonii, wspierał opozycję demokratyczną w PRL. M.in. był wiceprezesem Towarzystwa Przyjaciół PUNO i Klubu Dyskusyjnego „Agora" w Kopenhadze, w 1977 współzałożycielem Funduszu Pomocy Prześladowanym Robotnikom w Polsce.

W 2005 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP (M.P. z 2005, nr 43, poz. 594).

Wybrana bibliografia autorska[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Eugeniusz Gąsiorowski. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2015-03-26]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945-1994. Materiały do biografii, wyd. Toruń 1995
  • Kryptonim "Gracze". Służba Bezpieczeństwa wobec Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej "KOR" 1976-1981, wyd. Warszawa 2010