Przejdź do zawartości

Franciszek Raczek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Franciszek Raczek (ur. 20 listopada 1897 w Okrajniku[1], zm. 19 lutego 1987[2]) – pułkownik Wojska Polskiego, uczestnik I i II wojny światowej, autor podręczników wojskowych i wspomnień wojennych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do gimnazjum w Białej[1]. W 1915 powołany do armii Austro-Węgierskiej, po czym skierowany na front włoski[1]. Został ranny, otrzymał awans na chorążego, a następnie, w 1917, dostał się do niewoli francuskiej[1]. Jesienią 1918 zapisał się do armii Hallera[1].

W 1919 powrócił do Polski i wstąpił do Wojska Polskiego[1]. Walczył w wojnie z bolszewikami; w trakcie działań wojennych został ponownie ranny i odznaczony Krzyżem Walecznych[1]. Po zakończeniu wojny pozostał w wojsku, trafiając po ukończeniu odpowiednich kursów do 45 pułku piechoty w Równem[1].

W latach 30. znajdował się w składzie Komisji Regulaminowej w Departamencie Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych[1]. Zajmował się redakcją instrukcji wojskowych, m.in. instrukcje strzelectwa wyborowego, instrukcję strzelecką z karabinu, instrukcje oraz opisy moździerza i armatki piechoty[1]. W owym czasie awansowany do stopnia majora[1].

Uczestniczył w kampanii wrześniowej, walcząc w Dubnem[1]. W październiku 1939 przedostał się do Francji, gdzie kontynuował służbę, teraz jako dowódca batalionu w 2 Dywizji Piechoty[1]. Następnie dowodził 5 pułkiem piechoty[1]. Po upadku Francji przedostał się do Szwajcarii, gdzie wraz z innymi oficerami przebywał w obozie dla internowanych[1]. Latem 1944 ponownie przedostał się do Francji, a stamtąd do Szkocji, gdzie został dowódcą batalionu ciężkich karabinów maszynowych w Dywizji Grenadierów[1].

Po wojnie pozostał w Szkocji, gdzie zaangażował się w działalność kombatancką i polonijną[3]. W 1954 przeprowadził się do Londynu[2]. Tam napisał i wydał kilka książek historycznych i wspomnieniowych, m.in. Dzieje Internowania 2 Dywizji Strzelców Pieszych w Szwajcarii, Od pastuszka do pułkownika, Wspomnienia żołnierskie na wesoło[2]. W 1980 powrócił do Polski i zamieszkał w Pietrzykowicach[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Słownik biograficzny Żywiecczyzny 1995 ↓, s. 174.
  2. ↑ a b c d e f g h i Słownik biograficzny Żywiecczyzny 1995 ↓, s. 175.
  3. ↑ Słownik biograficzny Żywiecczyzny 1995 ↓, s. 174-175.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Blitz i inni, Słownik biograficzny Żywiecczyzny. Tom I, Żywiec: Spółdzielnia wydawnicza Gazeta Żywiecka, 1995, s. 174-175, ISBN 83-902605-1-4.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Franciszek_Raczek&oldid=67385580”